27 ธันวาคม 2560.....
วายร้าย (3)
มินจุนไงมินจุนเอง : พวกคุณมึงครับ
มินจุนพิมพ์ข้อความลงไปในแชทกลุ่มที่มีเขา จินอุนและซึลองเป็นสมาชิกเขารู้มาว่าวันนี้คือวันเกิดของพี่เลี้ยงจำเป็นของเขา เขาเลยอยากจะหาของอะไรสักอย่างให้อีกคนก็แค่อยากตอบแทนที่อีกคนดูแลเขามาตลอดก็แค่นั้นเอง
จินอุนอุ่นนมก่อนนอน : ว่าไงครับคุณมึง
มินจุนไงมินจุนเอง : กูมีเรื่องจะถาม
ซึลองอ๋งอ๋งอ๋ง : ว่าไงครับท่านคิมมินจุน
มินจุนไงมินจุนเอง : พอดีวันนี้เป็นวันเกิดคนที่กูรู้จักคนนึงอ่ะ มึงว่ากูจะซื้ออะไรให้เขาดีวะ
ซึลองอ๋งอ๋งอ๋ง : วันเกิดใครวะ ผัวมึงอ่อ
มินจุนแยกเขี้ยวใส่ข้อความของเพื่อนตัวเองก่อนจะพิมพ์ด่าเพื่อนตัวดีของตัวเองลงไป
มินจุนไงมินจุนเอง : หยาบคายไอ้สัสอง ผัวมึงน่ะสิ
จินอุนอุ่นนมก่อนนอน : แล้วตกลงวันเกิดใครวะ ทีวันเกิดพวกกูไม่เห็นมึงจะซื้อของขวัญให้แบบนี้มั่งเลย
มินจุนไงมินจุนเอง : พวกมึงมีวันเกิดกันด้วยเหรอวะ???
ซึลองอ๋งอ๋งอ๋ง : อ้าวๆๆๆไอ้คุณคิมนี่เพื่อนไงจำไม่ได้เหรอ
จินอุนอุ่นนมก่อนนอน : เนี่ยกูจะไปใช้เงินขำๆอยู่พอดี มึงสองตัวออกมาดิที่เดิม
มินจุนไงมินจุนเอง :เออดีเลย มึงสองตัวไปช่วยกูเลือกของขวัญด้วย
ซึลองอ๋งอ๋งอ๋ง : งานไม่หา หาแต่เรื่องจริงๆพวกมึงนิ เออๆเจอกัน
มินจุนเก็บโทรศัพท์ใส่กระเป๋ากางเกงก่อนจะหมุนตัวไปชนกับใครคนหนึ่งที่ยืนอยู่ข้างหลังตั้งแต่เมื่อไหร่ไม่รู้
"เฮ้ย!!" ร้องออกมาก่อนจะหงายหลังด้วยความตกใจแต่ก็ได้มือของคนที่เดินชนคว้าตัวไว้ได้ทัน
"ตกใจอะไรขนาดนั้น" แทคยอนที่วันนี้ต้องมาทำหน้าที่พี่เลี้ยงให้กับคนตัวเล็กด้วยการมาอยู่เป็นเพื่อนอีกคนเพราะคุณอาทั้งสองนั้นออกไปดูงานกับอัปป้าและออมม่าของเขาที่ปูซาน มินจุนผละออกจากแทคยอนก่อนจะเรียกขวัญให้กับตัวเองโดยที่ไม่ลืมที่จะต่อว่าอีกคนไปด้วย
"ก็ใครให้มาไม่ให้สุ้มให้เสียงเล่า!"
แทคยอนไม่ได้ตอบอะไรอีกคนกลับไปก่อนจะก้มลงไปอุ้มออเดรย์ที่อยู่ในชุดแซนดี้สุดน่ารักขึ้นมาในอ้อมกอดช่างเข้ากับบบรยากาศช่วงเทศกาลคริสมาสต์เสียจริง เจ้าของบ้านที่เดินขึ้นไปบนชั้นสองกลับลงมาอีกครั้งด้วยเสื้อผ้าชุดใหม่
"มินจุนจะไปไหนครับ" แทคยอนถามคนตัวเล็กที่เก็บนั่นหยิบนี่อยู่
"ไปข้างนอก" มินจุนบอกแบบไม่ลงลายละเอียดมากเพราะกลัวว่าอีกคนจะตามไปไม่อย่างนั้นแผนที่จะไปซื้อของขัญวันเกิดให้อีกคนของเขาต้องพังแน่ๆ
"พี่ไปด้วย"
"ไม่ต้อง!" มินจุนหันมาปฏิเสธคนตัวสูงเสียงดังด้วยความลืมตัวก่อจะกรอกตาไปมาคิดหาข้อแก้ตัว
"เอ่อ พอดีจะไปเดินเล่นกับพวกไอ้อุ่นอ่ะ พี่แทคอย่าไปเลย"
"ไม่เป็นไรครับ พี่จะไปด้วยเดี๋ยวเด็กแถวนี้จะพากันไปก่อเรื่อง"
"ใครเด็ก นี่16แล้วโตแล้วนะ" มินจุนเถียงอีกคนแบบไม่ยอมแพ้ แทคยอนได้แต่ส่ายหัวกับอาการของเด็กดื้อตรงหน้า
"อยากไปก็เชิญตามสบาย" มินจุนบอกแบบหมดหนทางเพราะต่อให้เขาห้ามยังไงอีกคนก็ต้องไปด้วยอยู่ดีนั่นแหละ ดีเหมือนกันจะได้มีคนขับรถให้
"งั้นเราไปกันเถอะ" แทคยอนบอกก่อนจะปล่อยออเดรย์ลงจากอ้อมแขนและดินไปยังรถที่จอดอยู่ไม่ไกล ทั้งแทคยอนและมินจุนต่างก็ขึ้นมาประจำที่บนรถแล้วก่อนรถจะเคลื่อนตัวออกไปพาคนทั้งคู่ไปยังเป้าหมาย
ห้างสรรพสินค้าใหญ่ที่ประดับไปด้วยของตกแต่งน่ารักมากมายที่นำมาตกแต่งเพื่อต้อนรับเทศกาลปีใหม่ที่กำลังจะมาถึง มินจุนที่มาถึงก่อนเวลานัดจิ้มโทรศัพท์ก่อนจะชะเง้อคอมองหาเพื่อนของตัวเอง ก่อนจะหันไปเห็นจินอุนที่กำลังเดินเข้ามาทางพวกเขา มินจุนโบกมือหยอยๆให้กับเพื่อนของตัวเอง
"อ้าวพี่แทค สวัสดีครับ" จินอุนทักทายรุ่นที่ได้เจอกันบ่อยๆจนสนิทกันไปแล้วเพราะว่าพวกเขาเองก็มักจะไปติวหนังสือที่บ้านของมินจุนกับแทคยอนบ่อยๆเหมือนกัน พวกเขาไม่ได้ขยันเรียนนะแต่พวกเขาโดนอาอูยองจอมโหดบังคับตังหาก ไม่นานนักซึลองก็เดินเข้าาสมทบกับพวกเขาทั้งสามคน
"พาพ่อมาคุมด้วยเหรอวะ หวัดดีครับพี่แทค" ซึลองคุยกับเพื่อนตัวเล็กก่อนจะหันไปทักทายรุ่นพี่ที่อยู่ด้วยกัน
"เออ พ่อเขาจะมาคุมเขากลัวพวกมึงจะพากูไปก่อเรื่อง" มินจุนบอกก่อนจะโดนซึลองผลักหัวทุยๆนั่นอย่างแรง
"มึงต้องพูดใหม่ พี่แทคเขามาห้ามไม่ให้มึงหาเรื่องให้พวกกูน่ะสิ" แทคยอนได้แต่ขำกับการพูดคุยของเด็กทั้งสามตรงหน้า มินจุนกับซึลองไล่ตีกันไปมาสักพักก่อนที่จะกลับมายืนหอบเพราะความเหนื่อย
“ตีกันเสร็จยังพวกมึงอ่ะ กูรอนานละ” จินอุนที่ยืนท้าวเอวเอ่ยถามเพื่อนของตัวเองที่ไล่ตีกันแบบนี้เป็นประจำ
“เออ ไอ้มินจุนว่าแต่มึงจะซื้อของ…..โอ๊ย!” มินจุนกระโดดตระคุบปากของซึลองทันทีที่เพื่อนของเขากำลังจะหลุดถามเรื่องสำคัญออกมาก่อนจะส่งสายตาเป็นสัญญาณไปมา ซึลองที่ถูกปิดปากอยู่มองสายตายุกยิกๆของเพื่อนตัวเองก่อนจะทำความเข้าใจได้ว่าคนที่เพื่อนของเขาจะซื้อของขวัญให้ก็คือคนที่ตามมาคุมด้วยนี่เอง
“อ๋ออออ” ซึลองร้องออกมาทันทีที่ปากเป็นอิสระ
“อะไรกันวะ ให้กูรู้มั่ง” จินอุนแทรกตัวเข้าไประหว่างเพื่อนของตัวเองก่อนจะทำหน้าอยากรู้อยากเห็นสุดฤทธิ์
“ไปถามไอ้องเอาเองเว้ยยยย” มินจุนบอกก่อนจะถอยห่างจากเพื่อนของตัวเองเพราะตอนนี้พวกเขายืนเบียดกันอยู่บนบันไดเลื่อนน่ะสิ แทคยอนที่คอยเดินตามเด็กทั้งสามคนที่เข้าร้านนั้นออกร้านนี้ เดินเล่นซื้อนั่นซื้อนี่ด้วยความสนุกสนานจนตอนนี้เวลาก็ล่วงเลยไปจนถึง5โมงเย็นแล้ว ก่อนโทรศัพท์ในกระเป๋าของตัวเองจะสั่น มือหนาคว้าโทรศัพท์เครื่องหรูขึ้นมากดรับ
“ว่าไงควอน ตอนนี้เหรอ ตอนนี้ยังไม่ว่างเดี๋ยวอีกสักพักกูตามไปแล้วกัน อืมๆ” แทคยอนวางสายจากควอนก่อนจะชะงักไปกับสายตาหกคู่ที่จ้องมองมาที่ตัวเอง
“มีนัดเหรอ?” มินจุนถามคนตัวสูงที่ยืนอยู่ใกล้ๆ
“มีประชุมกับพวกฝ่ายปกครองน่ะ มินจุนจะกลับหรือยังครับ” มินจุนพยักหน้ารับก่อนจะดึงแขนจินอุนและซึลองให้ตามตัวเองมา
“พี่แทครออยู่ตรงนี้นะ ไอ้อุ่นมันลืมของอ่ะ เดี๋ยวมินจุนมาแปปเดียว” ว่าจบเจ้าตัวก็พาเพื่อนวิ่งออกไป แทคยอนได้แต่ส่ายหัวกับความซนของมินจุนก่อนจะนั่งรออีกคนตรงเก้าอี้ที่ว่าง
ไม่นานนักเด็กทั้งสามคนก็กลับมาพร้อมของเต็มมือแทคยอนมองถุงต่างๆที่อยู่ในมือของเด็กทั้งสามคนด้วยความอึ้ง นี่ไปเหมาห้างกันมาเหรอ!
“ป่ะ กลับกัน” มินจุนบอกกับแทคยอนก่อนจะโดนคนตัวสูงแย่งของในมือไปถือโดยที่เจ้าตัวก็ไม่ได้เอ่ยห้ามอะไรเพราะของพวกนั้งที่แทคยอนถืออยู่คือของของจินอุนน่ะสิ ส่วนของขวัญกับเค้กที่เขาซื้อมาก็สลับให้จินอุนเอาไปถือแทน เวลาตอนนี้ก็ล่วงเลยมาจนฟ้ามืดแล้วพวกของมินจุนต่างก็พูดคุยกันอย่างสนุกสนานเหมือนไม่ได้เจอกันมานาน
“เออ ไอ้มินจุนได้ข่าวว่าแถวบ้านมึงมีคนถูกฆ่าข่มขืนเหรอวะ” จินอุนเปิดประเด็นสำหรับหัวข้อใหม่
“เออๆกูก็ได้ข่าวมาเหมือนกัน” ซึลองได้ทีก็ร่วมผสมโรงขึ้นมา
“เหรอวะ ทำไมกูไม่เห็นรู้เรื่องเลย” มินจุนถามก่อนจะทำหน้าซื่อๆออกมา หัวข้อของเด็กทั้งสามคนทำให้คิ้วเข้มของแทคยอนขมวดเข้าหากันโดยไม่รู้ตัว
“มึงอยู่บ้านคนเดียวบ่อยๆก็ระวังไว้นะเว้ย สมัยนี้โจรมันเยอะ” ซึลองบอกออกมาโดยพยายามเน้นเสียงให้ดูจริงจังขึ้น
“กูเป็นผู้ชายป่ะ โจรมันไม่กล้าทำอะไรกูหรอก”
“แต่คนที่ถูกฆ่าข่มขืนแถวบ้านมึงก็เป็นผู้ชายนะเว้ย เห็นว่าอายุเท่าพวกเรานี่แหละอยู่บ้านคนเดียวแล้วโจรแม่งก็ขึ้นบ้านมันเจอเด็กคนนั้นก็จับข่มขืนแล้วก็….ฆ่าทิ้ง” คำพูดของจินอุนทำให้บรรยากาศในรถนิ่งเงียบขึ้นมาทันทีแทคยอนเหลือบมองคนตัวเล็กที่นั่งข้างๆก่อนจะแสดงความเป็นห่วงออกมาทางสายตาแบบปิดไม่มิด เพราะหลังจากส่งพวกของมินจุนเสร็จเขาต้องไปประชุมกับพวกควอนต่อน่ะสิ
“พี่แทคครับ เดี๋ยวส่งพวกผมสองคนข้างหน้านะครับ” ซึลองบอกกับแทคยอนก่อนที่จะถึงจุดหมายปลายทาง
“ไม่ไปอยู่เป็นเพื่อนมินจุนก่อนเหรอ” แทคยอนถามเด็กทั้งสองคนผ่านกระจกมองหลัง
“พอดีพวกผมสองคนมีนัดกับที่บ้านน่ะครับ จะสายแล้วด้วย จอดตรงนี้เลยครับ” จินอุนบอกก่อนทั้งสองคนจะเปิดประตูลงจากรถโดยไม่ลืมที่จะขอบคุณรุ่นพี่ที่ขับรถมาส่ง รถคันหรูเคลื่อนตัวออกไปโดยที่บรรยากาศในรถก็ยังคงเงียบสงบ
“มินจุนไปกับพี่ก่อนมั้ยครับ” แทคยอนถามคนตัวเล็กเพราะไม่อยากทิ้งอีกคนไว้บ้านคนเดียว
“ไม่เอา มินจุนจะกลับไปหาออเดรย์” มินจุนบอกออกมาตามสไตล์เอาแต่ใจ
“แต่ว่า…”
“พี่แทคอย่าไปเชื่อที่ไอ้สองคนนั้นมันเล่าเลยครับ มินจุนดูแลตัวเองได้น่ะ” มินจุนบอกกับคนตัวสูงด้วยน้ำเสียงติดจะไม่สบอารมณ์ แทคยอนที่เห็นว่าคนตัวเล็กเริ่มจะไม่พอใจก็ไม่อยากตื้ออีกคนมากเพราะไม่อยากมีปัญหากันตอนนี้
“ปิดบ้านให้เรียบร้อยนะมินจุน จนกว่าพี่จะกลับมาห้ามออกไปไหนเด็ดขาด” แทคยอนกำชับกับคนตัวเล็กทันทีที่มาส่งอีกคนถึงบ้าน
“รับทราบ” มินจุนบอกกับอีกคนเสียงดังก่อนจะหันหลังเดินเข้าบ้านไป แทคยอนมองส่งอีกคนจนลับตาก่อนจะขึ้นรถและขับออกไปเพื่อที่จะรีบไปประชุมแล้วก็รีบกลับมา
ห้องประชุมที่มืดสนิททำให้แทคยอนค่อนข้างแปลกใจ ยังไม่มีใครมาหรือว่าประชุมกันเสร็จหมดแล้ว?
ปุ้ง!
“สุขสันต์วันเกิดแทคยอน!!” เสียงพลุกระดาษที่ถูกดึงพร้อมกับเค้กก้อนโตจากเพื่อนๆฝ่ายปกครองของเขาที่นำทีมโดยโจควอน
“อะไรกันวะ” แทคยอนถามควอนที่เป็นคนถือเค้กอยู่ก่อนจะนึกขึ้นได้ว่าวันนี้คือวันเกิดของตัวเอง
“วันนี้วันเกิดมึงไง อธิฐานดิ” แทคยอนหลับตาอธิฐานก่อนจะเป่าเทียนบนเค้กก้อนโต
“แล้วที่บอกว่ามีประชุมอ่ะ”
“พวกกูโกหกประชุมบ้าบออะไรดึกขนาดนี้วะ พวกกูตั้งใจจะเซอร์ไพร์สวันเกิดมึงนั่นแหละ”
แทคยอนแอบเก็บความไม่พอใจเอาไว้เล็กน้อยเพราะมันทำให้เขาต้องทิ้งใครบางคนไว้คนเดียวที่บ้านแต่ถึงอย่างนั้นก็ยังเอ่ยขอบคุณเพื่อนๆทุกคน
“เออๆขอบคุณ งั้นกูกลับเลยนะ”
“เฮ้ยๆ เดี๋ยวดิไอ้แทค อยู่ฉลองกันก่อนดิวะ” แทคยอนที่ตั้งท่าจะกลับก็ถูกเพื่อนๆรั้งตัวเอาไว้ แทคยอนลังเลอยู่สักพักก่อนจะตัดสินใจอยู่ฉลองกับพวกของควอนที่ลงทุนจัดวันเกิดให้กับเขาแต่ถึงอย่างนั้นมือหนาก็คอยยกโทรศัพท์เครื่องหรูขึ้นมาดูเวลาอยู่ตลอด จนเวลาผ่านไปสักพักแทคยอนตัดสินใจที่จะส่งข้อความไปหามินจุนเพื่อความสบายใจของตัวเองมือที่กำลังกดแป้นพิมพ์ชะงักเพราะชื่อของคนที่ขากำลังจะทักไปหานั้นโชว์อยู่บนหน้าจอพอดี แทคยอนกดรับสายของมินจุนก่อนจะกรอกเสียงลงไปด้วยความรวดเร็ว
“ฮัลโหลมินจุน”
“ช่วยด้วย!!!.....” นี่คือสิ่งที่แทคยอนได้ยินก่อนที่สายจะตัดไป แทคยอนกดโทรหามินจุนซ้ำๆด้วยสีหน้าที่เต็มไปด้วยความกังวล คำบอกเล่าของจินอุและซึลองเมื่อตอนเย็นดังก้องอยู่ในหัว
‘เลขหมายที่ท่านเรียกไม่สามารถติดต่อได้……..’ แทคยอนเก็บโทรศัพท์ก่อนจะลุกขึ้นแล้วรีบวิ่งไปที่รถท่ามกลางความงุนงงของเพื่อนๆ รถหรูที่เคลื่อนมาด้วยความเร็วตลอดทางจอดลงที่หน้าบ้านหลงใหญ่ แทคยอนลงจากรถก่อนจะรีบเข้าไปในบ้านของมินจุน บ้านที่มืดสนิททำให้หัวใจของแทคยอนเต้นถี่รัว
“มินจุน อยู่ไหนน่ะ มินจุนครับ” แทคยอนตะโกนเรียกหาคนตัวเล็กเสียงดังลั่นบ้านขายาวก้าวเดินไปตามทางในความมืดด้วยความเคยชิน
“มินจุนออกมาเถอะ” ปากก็ตะโกนเรียกโดยที่มือก็กดโทรหาอีกคนซ้ำๆถึงแม้ว่าจะไม่สามารถติดต่อได้ก็ตาม
กริ๊ง!
เสียงกระดิ่งทำห้แทคยอนหันไปตามเสียงนั้น
“ออเดรย์เหรอ”
“แซง อิล ชุก ฮา ฮัม นิ ดา แซง อิล ชุก ฮา ฮัม นิ ดา
ซา ราง ฮา นึน แทคยอน ชิ แซง อิล ชุก ฮา ฮัม นิ ดา” เสียงเพลงวันเกิดที่ดังขึ้นพร้อมกับคนที่แทคยอนกำลังตามหาอยู่ ไฟในบ้านส่องสว่างขึ้นมาทำให้แทคยอนเห็นเหตการณ์ที่มีมินจุนถือเค้กก้อนโตหน้าโปโรโร่ และจินอุนกับซึลองที่ถือกล่องของขวัญยืนอยู่ตรงหน้าอย่างชัดเจน
“เล่นอะไรกัน! รู้มั้ยว่าพี่เป็นห่วงขนาดไหน” เสียงทุ้มเข้มของแทคยอนเอ่ยบอกกับเด็กตรงหน้าทั้งสามคนที่ตอนนี้ได้แต่ทำหน้าเจื่อนมองกันไปมา มินจุนยิ้มเข้าสู้ก่อนจะบอกให้แทคยอนเป่าเค้กในมือตัวเอง
“ก็วันนี้วันเกิดพี่แทคไงพวกเราก็แค่วางแผนเซอร์ไพร์สนิดหน่อยเอง เนอะๆ” มินจุนบอกก่อนจะหันไปหาเพื่อนๆทั้งสองคนของตัวเอง
“ใช่ครับๆ พี่แทคเป่าเทียนก่อนสิครับมันจะละลายหมดแล้ว” จินอุนบอกกับรุ่นพี่ที่ตอนนี้ตีหน้าโหดใส่พวกเขาอยู่ แทคยอนก้มลงไปเป่าเทียนบนเค้กที่มินจุนถืออยู่ก่อนจะมองหน้าเด็กทั้งสามคน
“ทีหลังอย่าเล่นอะไรแบบนี้กันอีกเข้าใจมั้ย”
“ครับ” พวกของมินจุนได้แต่ตอบรับเสียงอ่อยด้วยความรู้สึกผิดโดยเฉพาะมินจุนที่เป็นคนคิดแผนนี้ขึ้นมา ความจริงนี่เป็นแผนที่เขาคิดได้และตกลงวางแผนกันตอนที่แยกออกไปซื้อของ เรื่องโจรฆ่าข่มขืนอะไรนั่นก็เป็นแค่เรื่องที่พวกเขาแต่งขึ้นมาทั้งนั้นแล้วก็ตั้งใจที่จะพูดคุยกันในรถเพื่อให้แทคยอนได้ยินดูเหมือนว่าแทคยอนจะโกรธพวกเขาจริงๆซะด้วยสิ
“เอ่อ เดี๋ยวผมยกเค้กไปไว้บนโต๊ะให้นะครับ” ซึลองแย่งเค้กมาจากมือมินจุนก่อนจะทำเนียนเดินหนีหายไปโดยมีจินอุนตามไปด้วยทิ้งให้มินจุนอยู่กับแทคยอนแค่สองคน มินจุนแยกเขี้ยวใส่เพื่อนตัวเองที่ชิ่งหนีไปแผนก็คิดด้วยกันแต่ทำไมทิ้งเขาไว้คนเดียวแบบนี้ล่ะเฮ้ย!
“มีอะไรจะบอกพี่มั้ย” เสียงทุ้มเข้มกับคิ้วที่ขมวดเข้าหากันของแทคยอนทำให้มินจุนได้แต่ยิ้มแห้งๆออกมาก่อนจะก้มหน้าเอ่ยขอโทษคนตรงหน้าแบบรู้สึกผิด
“ขอโทษครับ”
“จริงๆแล้วมันเป็นแผนของมินจุนเองเรื่องฆ่าข่มขืนนั่นก็แค่แต่งขึ้นมาขำๆ”
“อย่าทำแบบนี้อีกเข้าใจมั้ย รู้มั้ยว่าพี่เป็นห่วงมินจุนมากขนาดไหนเกิดมินจุนโดนทำร้ายขึ้นมาจริงๆจะทำยังไง แล้วถ้าหากพี่เกิดอุบัติเหตุเพราะรีบมาหามินจุนล่ะจะทำยังไง” คำพูดของแทคยอนทำให้มินจุนยิ่งรู้สึกผิดมากกว่าเดิมเลยทำได้แค่ก้มหน้ารับความผิดอยู่แบบนั้นเพราะไม่คิดว่าเรื่องที่ตัวเองทำจะทำให้อีกคนโมโหถึงขนาดนี้ พอนึกได้ว่าแทคยอนต้องบอกเรื่องนี้กับพ่อและแม่ของเขาแน่ๆขอบตาก็ร้อนผ่าวขึ้นมาทันที หยดน้ำใสไหลลงกระทบมือของมินจุนที่กุมกันอยู่ทำให้แทคยอนรู้ว่าคนที่กำลังยืนก้มหน้าอยู่ตรหน้าเขากำลังร้องไห้ อารมณ์ๆอยากสั่งสอนอีกคนในใจของแทคยอนก็หายวับไปทันที
“มินจุน” แทคยอนเอ่ยเรียกคนตัวเล็กด้วยเสียงที่เป็นปกติ
“ขอโทษครับ มินจุน ฮึก ขอโทษ” เสียงสั่นเครือปนเสียงสะอื้นของมินจุนทำให้หัวใจของแทคยอนอ่อนยวบไปทันที แทคยอนดึงคนที่ร้องไห้อยู่มากอดเอาไว้
“พี่ไม่โกรธมินจุนแล้ว อย่าร้องนะครับ”
“ฮึก มินจุนขอโทษ” แทคยอนลูบหัวคนตัวเล็กในอ้อมกอดเพื่อปลอบโยนกลายเป็นว่าเขาเป็นฝ่ายรู้สึกผิดเสียเองที่ดุจนอีกคนร้องไห้ ในที่สุดเขาก็เข้าใจความรู้สึกของอาอูยองที่แกล้งดุมินจุนตอนแขนหักจนมินจุนร้องไห้มันเป็นยังไง ก็เป็นฝ่ายรู้สึกผิดเองแบบนี้ยังไงล่ะ!
“ครับๆ แต่มินจุนอย่าทำแบบนี้อีกนะครับ” มินจุนได้แต่พยักหน้าขึ้นลงกับอกของแทคยอนก่อนจะผละตัวออกมา ดวงตาเรียวแดงก่ำและฉ่ำไปด้วยหยาดน้ำตา แทคยอนเช็ดน้ำตาบนแก้มใสก่อนจะส่งยิ้มให้อีกคน
“จบงานนี้มินจุนต้องโดนลงโทษนะครับ” แทคยอนบอกพร้อมกับยิ้กร้มกริ่มส่งไปให้อีกคน คำพูดของแทคยอนทำให้ใบหน้าของมินจุนขึ้นสีแดงทันทีเมื่อนึกถึงบทลงโทษของอีกคน แทคยอนอมยิ้มกับสีหน้าของมินจุน
“ไปกินเค้กกันเถอะ” คนตัวสูงบอกก่อนจะจูงมืออีกคนเดินมายังโต๊ะกินข้าวที่มีจินอุนกับซึลองนั่งอยู่ก่อนแล้ว ทั้งสองคนที่เห็นว่าเพื่อนตัวแสบของตัวเองถึงขั้นร้องไห้ก็อดสงสารไม่ได้
“ซึลอง จินอุน ของขวัญนั่นน่ะของพี่ไม่ใช่เหรอ” แทคยอนบอกกับเด็กทั้งสองที่ยังคงมีสีหน้ารู้สึกผิดอยู่ด้วยน้ำเสียงที่ปกติ ซึลองกับจินอุนลนลานก่อนจะหยิบกล่องของขวัญส่งให้แทคยอน
“ขอบคุณที่จัดงานวันเกิดให้พี่นะ มาพี่ตัดเค้กให้” แทคยอนบอกด้วยสีหน้ายิ้มแย้มทำให้เด็กทั้งสามคนเองก็เริ่มยิ้มออกอีกครั้งก่อนจะมีการเปิดศึกแย่งชิงเค้กของเด็กทั้งสามเกิดขึ้น เค้กโปโรโร่หน้าตาน่ารักเหมาะกับคนซื้อมากกว่าเจ้าของวันเกิดถูกตัดแบ่งออกจากกัน
“เอาชิ้นนั้นที่มีคุกกี้กองไฟ” มินจุนบอกกับแทคยอนพร้อมกับยื่นจานไปให้แทคยอน
“เฮ้ยๆๆไอ้คุณคิมกูจะเอาชิ้นนั้นเหมือนกัน” จินอุนบอกพร้อมกับยื่นจานของตัวเองไปให้แทคยอนเช่นกัน แทคยอนได้แต่ส่ายหัวกับเด็กแสบที่แย่งเค้กกันอยู่ต้องบอกว่าแย่งคุกกี้บนเค้กกันถึงจะถูกก่อนจะตัดเค้กชิ้นเจ้าปัญหาออกมา
“กูจะเอามึงเอาชิ้นอื่นเลยไอ้อุ่น”
“ไม่” จินอุนบอกก่อนจะเอื้อมมือไปหยิบคุกกี้กองไฟที่อยู่บนเค้กชิ้นนัั้นมาส่ปก มินจุนอ้าปากค้างก่อนจะโวยวายใส่เพื่อนตัวเองที่แย่งคุกกี้ชิ้นนั้นไปจากตัวเอง
“ไอ้อุ่นนนนน คายออกมาเดี๋ยวนี้ คายออกมาาาา” มินจุนข้ามโต๊ะไปเขย่าคอจินอุ่นที่เคี้ยวคุกกี้เจ้าปัญหาตุ้ยๆ
“พวกมึงโตกันแล้วนะเว้ยแย่งกันเป็นเด็กไปได้” ซึลองบอกก่อนจะหันไปคุยกับแทคยอนแทน
“พี่แทคผมเอาโปโรโร่” แทคยอนพยักหน้ารับก่อนจะตักเค้กช้นที่มีตัวโปโรโร่ให้ซึลองแต่ก็มีมือปริศนามาฉกมันไปจนได้ มือปริศนาที่ว่าก็ไม่ใช่ใครที่ไหนเลยคนที่นั่งข้างๆเขานี่แหละ
“ไอ้มินจุน เอาโปโรโร่กูคืนมาาาา” ซึลองบอกกับมินจุนที่กำลังกัดหัวโปโรโร่ที่แสนน่ารักของตัวเองอยู่
“แบร่ สมน้ำหน้า” มินจุนแลบลิ้นใส่ซึลองก่อนสงครามที่แท้จริงจะเริ่มต้นขึ้น แทคยอนได้แต่ส่งเสียงหัวเราะกับการทะเลาะกันของเด็กทั้งสามคนถึงแม้ว่าวันเกิดของเขาปีนี้มันจะวุ่นวานไปบ้าง แต่ก็เป็นวันเกิดที่น่าจดจำไม่ช่น้อยเลยเหมือนกัน
วันศุกร์ที่ 29 ธันวาคม พ.ศ. 2560
วันพุธที่ 29 พฤศจิกายน พ.ศ. 2560
หวานใจนายทหาร
“ทางค่ายจะให้วันหยุดกับพวกคุณ ใช้เวลานั้นให้คุ้มแล้วกลับมาเจอกันที่ค่าย ทราบ!” เสียงของครูฝึกสอนในหน่วยม้าขาวดังไปทั่วลานฝึก
“ทราบ!!” พลทหารนับร้อยตอบรับเสียงของครูฝึกของพวกเขา ข้างๆครูฝึกนั้นคือพลทหารหน้าตาหล่อเหลาที่ได้เลื่อนขั้นขึ้นมาเป็นผู้ช่วยครูฝึกสอนในหน่วย พลทหารอ๊ค แทคยอน
แทคยอนกำลังเก็บกระเป๋าใบน้อยของตัวเองเขาเพิ่งได้รับวันหยุดครั้งแรกหลักจากที่เข้ามารับใช้ชาติเป็นเวลาหลายเดือน มือหนาล้วงเอาโทรศัพท์เครื่องโปรดที่ตอนนี้หน้าจอนั้นแตกไปเกือบครึ่งเพราะเขาทำมันหลุดมือตกลงพื้น เลื่อนหน้าจอแตกๆหาชื่อของคนที่เขาอยากเจอมากที่สุดก่อนจะกดโทรออก
ตู๊ดด
รอสายได้ไม่นานคนปลายสายก็กดรับพร้อมส่งเสียงที่งัวเงียกลับมา
“มินจุนครับ” แทคยอนอมยิ้มกับเสียงของคนที่เขาคิดถึงทันที
“ยังนอนอยู่อีกเหรอ” เสียงทุ้มเอ่ยบอกคนปลายสาย
“แค่พักสายตาเองน่ะแทค เดี๋ยวนะ! แทคยอน!!” น้ำเสียงที่ดูตกใจของคนปลายสายทำให้แทคยอนหลุดหัวเราะออกมา นี่คงจะไม่ได้ดูชื่อตอนกดรับสินะ จริงๆเลย
“แทคเองครับ”
“ทำไมถึงโทรมาได้ล่ะ” เสียงหวานของคนปลายสายแปลกใจออกมาเล็กน้อย
“วันหยุดน่ะ นี่ ออกมาเจอกันหน่อยสิ คิดถึง” แทคยอนบอกกับคนปลายสายที่คาดว่าคงจะตื่นขึ้นมาเต็มตาแล้ว
“ได้สิ นายมากี่โมง”
“อีกแปปนึงน่ะ”
“ได้สิ แล้วเจอกันที่ร้านเดิมนะ” คนปลายสายบอกก่อนจะตัดสายไป แทคยอนอมยิ้มเล็กน้อยเมื่อนึกถึงใบหน้าหวานของคนรักที่ไม่ได้เห็นมาหลายเดือนก่อนจะลงมือเก็บของจำเป็นต่ออีกเล็กน้อยเพื่อรอเวลานัด
มินจุนวางโทรศัพท์ลงบนเตียงนุ่มที่เขาแอบมางีบหลับเพื่อพักสายตาหลังจากที่อดหลับอดนอนเพื่อเตรียมอัลบั้มใหม่ล่าสุดของเขา ตั้งสติได้สักพักขาเรียวก้าวลงจากเตียงเพื่อเปลี่ยนชุดสำหรับนัดพิเศษในครั้งนี้ มือเรียวหยิบหมวกสีดำใบเก่งมาใส่ก่อนจะส่องกระจกหมุนไปมาดูความเรียบร้อยของตัวเอง มุมซ้ายหล่อ มุมขวาเท่ มุมตรงน่ารัก โอเค! ออกจากบ้านได้
อุณหภูมิของอากาศที่เริ่มเย็นลงทำให้มินจุนอดที่จะลูบแขนตัวเองไปมาเบาๆไม่ได้ขนาดว่าใส่เสื่อโค้ทตัวหนามาแล้วแต่ก็ยังรู้สึกหนาวอยู่คาดว่าอีกไม่นานหิมะแรกของปีต้องตกลงมาแน่ๆ ขายาวรีบจ้ำอ้าวเข้าไปในร้านเนื้อย่างซึ่งเป็นร้านประจำของพวกเขาไออุ่นในร้านทำให้มินจุนรู้สึกดีขึ้นมาไม่น้อย สายตาสอดส่องมองหาคนที่นัดกันไว้ไม่นานก็เจอเพราะความโดดเด่นของเจ้าตัวที่มีอยู่เป็นทุนเดิมอยู่แล้ว
“แทค” เสียงหวานเอ่ยเรียกชายหนุ่มที่นั่งอยู่ในชุดเครื่องแบบของทหาร แทคยอนยิ้มให้กับคนที่นั่งลงตรงข้ามดูเหมือนว่าคนตัวเล็กของเขาจะผอมลงไปเยอะเลย
“คิดถึงจัง” แทคยอนบอกออกไปด้วยความจริงเขาคิดถึงอีกคนตลอดเวลาที่ฝึกอยู่ในหน่วย
“คิดถึงเหมือนกัน” มินจุนบอกก่อนจะยิ้มหวานส่งไปให้อีกคน
“ฉันไม่อยู่แอบไปนอกลู่นอกทางที่ไหนมาหรือป่าว” แทคยอนเอ่ยถามพร้อมกับตีหน้าดุใส่อีกคน มินจุนยิ้มขำกับท่าทางของแทคยอนก่อนจะส่ายหัวไปมา
“ฉันก็เดทกับนายคนเดียวมาตลอดนั่นแหละ”
“ไม่มีใครมาเต๊าะใช่มั้ย” เสียงทุ้มของแทคยอนยังเอ่ยออกมาต่อเนื่อง เขาต้องตรวจสอบคนตรงหน้าไม่ใช่ว่าไม่เชื่อใจแต่เขาจะได้จัดการถ้าหากคนตัวเล็กของเขามีคนมาขายขนมจีบ ยิ่งน่ารักอยู่ด้วย
“ไม่มีทั้งผู้หญิงแล้วก็ผู้ชายครับ” มินจุนบอกก่อนจะทำท่าตะเบ๊ะคล้ายกับว่ากำลังรายงานผู้บังคับบัญชาการอยู่ แทคยอนยิ้มขำกับคนตรงหน้าก่อนที่อาหารที่เขาสั่งไว้จะมาเสิร์ฟทั้งคู่ลงมือจัดการอาหารพร้อมพูดคุยถึงเรื่องราวของกันและกันในช่วงเวลาที่แยกจากกัน
“แล้วจุนโฮก็มางอแงใส่ใหญ่เลยล่ะ นี่! ทำไมโทรศัพท์หน้าจอแตกแบบนั้นล่ะ” มินจุนที่กำลังเล่าเรื่องของจุนโฮที่มางอแงใส่นิชคุณอยู่ก็เอ่ยถามคนตรงข้ามที่หยิบโทรศัพท์ออกมาจากกระเป๋าเสียงดัง
“อ๋อ พอดีทำตกน่ะ” แทคยอนบอกก่อนจะส่งโทรศัพท์มือถือของตัวเองให้กับคนตัวเล็กที่แบมืออยู่ตรงหน้า
“แล้วทำไมไม่เอาไปซ่อม ใช้อยู่แบบนี้ได้ยังไง” แทคยอนยิ้มแหยๆกับคำถามของคนตัวเล็ก จะให้เขาบอกอีกคนได้ไงว่าไม่มีเงินน่ะ เขาเป็นถึงCEO แมวเขียวชื่อดังเลยนะ รู้ถึงไหนอายถึงนั่น
“แทค” เสียงหวานของมินจุนเข้มขึ้นเมื่อไม่ได้รับคำตอบที่ต้องการ
“คือ แทคไม่มีเงินอ่ะ” คำตอบของแทคยอนทำให้มินจุนหลุดหัวเราะออกมาแบบห้ามไม่อยู่ แทคยอนเบะปากออกมาเล็กน้อยเพราะคนตัวเล็กที่เอาแต่หัวเราะเขาไม่เลิก
“อย่าหัวเราะสิมินจุน”
“ฮ่าๆๆ โอเคๆ ไม่หัวเราะแล้ว นายนี่มันจริงๆเลย”
“เดี๋ยวฉันจะเอาไปซ่อมให้แล้วกัน ยังไงอยู่ในค่ายก็ไม่ได้ใช้อยู่แล้วใช่มั้ยล่ะ” มินจุนบอกก่อนจะมองโทรศัพท์เครื่องโปรดของแทคยอนที่หน้าจอนั้นแตกเกินจะรับได้
“อื้ม ขอบคุณนะ”
หลังจากที่กินเนื้อย่างพวกเขาก็พากันออกมาเดินเล่นในสถานที่ที่ผู้คนไม่ค่อยพลุกพล่านนักอาจเป็นเพราะอากาศที่เริ่มจะเย็นขึ้นด้วย มือเรียวของมินจุนคล้องแขนของแทคยอนเอาไว้ก่อนที่ทั้งคู่จะเดินไปตามทางเรื่อยๆจนไปเจอกับตู้ถ่ายรูปสติ๊กเกอร์ที่ตั้งเรียงรายกันอยู่
“ไปถ่ายรูปสติ๊กเกอร์กัน” แทคยอนบอกก่อนจะพามินจุนเข้าไปยังตู้ถ่ายรูปสติ๊กเกอร์ตู้หนึ่ง
“ไม่ได้ถ่ายรูปสติ๊กเกอร์แบบนี้นานแล้วนะเนี่ย” มินจุนมองตู้ที่ค่อนข้างเล็กเมื่อพวกเขาสองคนเข้ามายืนเบียดกัน
“มาเร็ว” แทคยอนบอกกับคนตัวเล็กหลังจากที่กดโปรแกรมของตู้เสร็จ มือหนาดึงให้คนตัวเล็กเข้ามาแนบชิดกันก่อนที่จะโพสท่าทางต่างๆไปเรื่อยๆ ระหว่างที่เปลี่ยนท่าโพสนั้นก็เป็นจังหวะเดียวกับที่แทคยอนและมินจุนหันหน้ามาหากัน ปลายจมูกโด่งสัมผัสกันแผ่วเบา แทคยอนจ้องดวงตาหวานที่เขาคิดถึงก่อนที่จะกดจูบลงไปบนริมฝีปากอิ่มมือของมินจุนเลื่อนขึ้นมาทาบอกของแทคยอนไว้ก่อนจะหยัดหน้ารับเรียวลิ้นร้อนที่กวาดต้อนอยู่ในโพรงปาก ทั้งคู่แลกจูบที่เต็มไปด้วยความคิดถึงกันดูดดื่มโดยที่กล้องของเครื่องถ่ายภาพก็ยังทำงานจับภาพของพวกเขาไว้อยู่ ทั้งคู่ผละริมฝีปากออกจากกันมินจุนหันหน้าหนีอีกคนด้วยความเขินก่อนจะเห็นว่าตู้ถ่ายสติ๊กเกอร์ทำงานเสร็จเรียบร้อยแล้ว แทคยอนหยิบรูปจำนวนหลายแผ่นที่ออกมาจากตู้ก่อนจะมองด้วยความพอใจโดยเฉพาะรูปเซ็ตหลังๆที่เก็บทุกมุมทุกองศาได้ดีจนอยากจะให้รางวัลงามๆ
“ขอดูมั่ง” มินจุนชะเง้อคอดูรูปถ่ายด้วยความตื่นเต้นก่อนใบหน้าหวานจะขึ้นสีเมื่อเห็นรูปเซ็ตหลังที่ถูกถ่ายออกมา รูปเขากับแทคยอนที่จูบกันถูกบันทึกไว้ทุกจัวหวะเลยก็ว่าได้
“แทคขอเก็บอันนี้ไว้นะ ส่วนมินจุนก็เก็บอันนี้ไว้” แทคยอนแบ่งรูปที่ถ่ายให้กับมินจุนโดยที่เขาเลือกเก็บรูปเซ็ตหลังเอาไว้และให้มินจุนเก็บรูปในเซ็ตแรกที่โพสท่าถ่ายแบบน่ารักๆเอาไว้
“จะเก็บไว้ทำไมแทค น่าอายจะตาย” มินจุนบอกแบบเขินๆที่แทคยอนเลือกที่จะเก็บรูปที่จูบกันเอาไว้
“น่ารักจะตาย มินจุนตอนที่เป็นของแทคน่ะน่ารักที่สุด” แทคยอนบอกก่อนจะยิ้มเจ้าเล่ห์ออกมา
“บ้า” มินจุนบอกก่อนจะเดินหนีอีกคนออกมาอย่างไวเพราะรู้ว่าที่อีกคนพูดนั้นหมายถึงอะไร ขาเรียวของมินจุนชะงักก่อนจะเงยหน้ามองท้องฟ้าที่มีเกร็ดใสๆร่วงหล่นลงมา
“หิมะแรกตกแล้ว” มินจุนหันมาบอกกับแทคยอนก่อนที่ทั้งคู่จะจับมือกันแล้วอธิฐานขอพรจากหิมะแรก
“ขอให้ข้างกายของอ๊ค แทคยอน มีแต่คนที่ชื่อ คิม มินจุนตลอดไป” เสียงทุ้มของแทคยอนเอ่ยออกมา มินจุนอมยิ้มกับคำขอของคนข้างๆก่อนจะขอพรบ้าง
“ขอให้ความรักของคิม มินจุนและอ๊ค แทคยอนไม่มีวันแยกจากกัน”
“แทคไม่มีวันแยกจากมินจุนหรอกนะ” แทคยอนบอกกับคนตัวเล็กด้วยความจริงจากหัวใจ
“ฉันก็จะอยู่ข้างๆนายตลอดไปแทค” มินจุนบอกก่อนที่ทั้งคู่จะกอดกันท่ามกลางหิมะแรกที่ตกลงมาเพื่อเป็นพยานให้กับความรักของทั้งสองคน
มินจุนที่นอนจิ้มโทรศัพท์ของแทคยอนอยู่บนเตียงนุ่มหลังจากที่เอาไปซ่อมหน้าจอมาเรียบร้อยแล้ว นิ้วเรียวจิ้มกดเข้าไปที่แกลลอรี่ภาพก่อนที่จะปรากฏรูปภาพมากมายของเขาขึ้นมา รูปของเขาในมุมต่างๆไม่ว่าจะนั่ง ยืน หลับ หัวเราะหรืองอแงก็ถูกถ่ายเอาไว้โดยที่เขาไม่รู้ตัว
“แอบดูอะไรน่ะ” เสียงทุ้มเอ่ยถามคนตัวเล็กที่นอนเล่นโทรศัพท์ของเขาอยู่แขนแกร่งโอบกอดร่างขาวเนียนที่เปลือยเปล่าของอีกคนไว้ มินจุนพลิกตัวกลับมาจ้องหน้ากับแทคยอนก่อนจะยกโทรศัพท์ให้อีกคนดู
“ถ่ายไว้ตั้งแต่ตอนไหนเนี่ย” แทคยอนมองรูปที่เขาเป็นคนถ่ายไว้ก่อนจะตอบออกไปแบบชิวๆ
“ก็ถ่ายไว้ตลอดนั่นแหละ ใครอยากให้ทำตัวน่ารักล่ะ” พูดจบก็จดจูบลงบนริมฝีปากอิ่มที่เริ่มบวมช้ำเบาๆก่อนจะเลื่อนไปสูดดมความหอมจากซอกคอขาวแทน
“อื้อแทค พอแล้วพรุ่งนี้ฉันต้องไปโปรโมทอัลบั้มนะ” มินจุนบอกกับคนที่คลอเคลียอยู่ที่ลำคอสวย
“ขออีกรอบนะ นะ นะ” แทคยอนผละออกจะลำคอสวยก่อนจะส่งสายตาออดอ้อนคนรักของตัวเองเพื่อจะขอต่อกิจกรรมรักที่เพิ่งทำไปอีกหนึ่งยก
“ไม่ เมื่อกี๊ก็ทำไปแล้วไง” มินจุนบอกก่อนจะงอแงออกมาแบบไม่ยอมเพราะเขากับแทคยอนเพิ่งจะหยุดพักเหนื่อยจากกิจกรรมรักที่เร่าร้อนมาได้แปปเดียวเอง
“รอบเดียวมันยังไม่หายคิดถึงนิ” แทคยอนยังต่อรองกับคนตัวเล็กต่อโดยที่มือซุกซนก็เริ่มเลื่อนไปลูบนั่น จับนี่ตามร่างกายของมินจุน
“ไม่ๆๆๆ มันเหนื่อยนะเว้ย” มินจุนบ่นออกมาเสียงดังแต่มีหรือคนอย่างแทคยอนจะฟังน่ะ
“ไม่ให้งั้นก็ต้องปล้ำ” แทคยอนบอกก่อนจะพลิกตัวขึ้นคร่อมมินจุนไว้ทันที นานๆเขาจะมีวันหยุดสักทีเขาจะไม่ปล่อยให้โอกาสมันหลุดไปแน่ๆ ไหนลองปล้ำเมียตัวเองดูหน่อยจะเป็นไรไป
“เอ๊ยยย อ๊ค แทคยอน ลุกออกปายยยย” มินจุนโวยวายที่จู่ๆคนตัวสูงก็ลุกขึ้นมาคร่อมตัวเขาไว้ก่อนจะถูกแทคยอนรวบมือทั้งสองข้างไว้เหนือหัว
“ยอมแทคซะดีๆมินจุนจ๋า” แทคยอนบอกก่อนที่จะเริ่มจู่โจมคนใต้ร่างที่หมดทางหนี
“ม่ายยย อ๊ะ อื้อ” เสียงโวยวายคือเสียงสุดท้ายของมินจุนก่อนที่มันจะกลายเป็นเสียงกิจกรรมที่เร่าร้อนของทั้งสองคน
จบ……….
ฟิคสั้นๆรอเวลาพี่แทคออกจากกรมค่ะ เห็นมีโมเม้นท์ก็เลยแอบแวะมาแต่งดู ชอบไม่ชอบยังไงก็บอกกันได้ค่ะ คอมเม้นท์ก็แล้วแต่ใจคนอ่านที่น่ารักทุกคนจะปราถนาเลยค่ะ ><
“ทราบ!!” พลทหารนับร้อยตอบรับเสียงของครูฝึกของพวกเขา ข้างๆครูฝึกนั้นคือพลทหารหน้าตาหล่อเหลาที่ได้เลื่อนขั้นขึ้นมาเป็นผู้ช่วยครูฝึกสอนในหน่วย พลทหารอ๊ค แทคยอน
แทคยอนกำลังเก็บกระเป๋าใบน้อยของตัวเองเขาเพิ่งได้รับวันหยุดครั้งแรกหลักจากที่เข้ามารับใช้ชาติเป็นเวลาหลายเดือน มือหนาล้วงเอาโทรศัพท์เครื่องโปรดที่ตอนนี้หน้าจอนั้นแตกไปเกือบครึ่งเพราะเขาทำมันหลุดมือตกลงพื้น เลื่อนหน้าจอแตกๆหาชื่อของคนที่เขาอยากเจอมากที่สุดก่อนจะกดโทรออก
ตู๊ดด
รอสายได้ไม่นานคนปลายสายก็กดรับพร้อมส่งเสียงที่งัวเงียกลับมา
“มินจุนครับ” แทคยอนอมยิ้มกับเสียงของคนที่เขาคิดถึงทันที
“ยังนอนอยู่อีกเหรอ” เสียงทุ้มเอ่ยบอกคนปลายสาย
“แค่พักสายตาเองน่ะแทค เดี๋ยวนะ! แทคยอน!!” น้ำเสียงที่ดูตกใจของคนปลายสายทำให้แทคยอนหลุดหัวเราะออกมา นี่คงจะไม่ได้ดูชื่อตอนกดรับสินะ จริงๆเลย
“แทคเองครับ”
“ทำไมถึงโทรมาได้ล่ะ” เสียงหวานของคนปลายสายแปลกใจออกมาเล็กน้อย
“วันหยุดน่ะ นี่ ออกมาเจอกันหน่อยสิ คิดถึง” แทคยอนบอกกับคนปลายสายที่คาดว่าคงจะตื่นขึ้นมาเต็มตาแล้ว
“ได้สิ นายมากี่โมง”
“อีกแปปนึงน่ะ”
“ได้สิ แล้วเจอกันที่ร้านเดิมนะ” คนปลายสายบอกก่อนจะตัดสายไป แทคยอนอมยิ้มเล็กน้อยเมื่อนึกถึงใบหน้าหวานของคนรักที่ไม่ได้เห็นมาหลายเดือนก่อนจะลงมือเก็บของจำเป็นต่ออีกเล็กน้อยเพื่อรอเวลานัด
มินจุนวางโทรศัพท์ลงบนเตียงนุ่มที่เขาแอบมางีบหลับเพื่อพักสายตาหลังจากที่อดหลับอดนอนเพื่อเตรียมอัลบั้มใหม่ล่าสุดของเขา ตั้งสติได้สักพักขาเรียวก้าวลงจากเตียงเพื่อเปลี่ยนชุดสำหรับนัดพิเศษในครั้งนี้ มือเรียวหยิบหมวกสีดำใบเก่งมาใส่ก่อนจะส่องกระจกหมุนไปมาดูความเรียบร้อยของตัวเอง มุมซ้ายหล่อ มุมขวาเท่ มุมตรงน่ารัก โอเค! ออกจากบ้านได้
อุณหภูมิของอากาศที่เริ่มเย็นลงทำให้มินจุนอดที่จะลูบแขนตัวเองไปมาเบาๆไม่ได้ขนาดว่าใส่เสื่อโค้ทตัวหนามาแล้วแต่ก็ยังรู้สึกหนาวอยู่คาดว่าอีกไม่นานหิมะแรกของปีต้องตกลงมาแน่ๆ ขายาวรีบจ้ำอ้าวเข้าไปในร้านเนื้อย่างซึ่งเป็นร้านประจำของพวกเขาไออุ่นในร้านทำให้มินจุนรู้สึกดีขึ้นมาไม่น้อย สายตาสอดส่องมองหาคนที่นัดกันไว้ไม่นานก็เจอเพราะความโดดเด่นของเจ้าตัวที่มีอยู่เป็นทุนเดิมอยู่แล้ว
“แทค” เสียงหวานเอ่ยเรียกชายหนุ่มที่นั่งอยู่ในชุดเครื่องแบบของทหาร แทคยอนยิ้มให้กับคนที่นั่งลงตรงข้ามดูเหมือนว่าคนตัวเล็กของเขาจะผอมลงไปเยอะเลย
“คิดถึงจัง” แทคยอนบอกออกไปด้วยความจริงเขาคิดถึงอีกคนตลอดเวลาที่ฝึกอยู่ในหน่วย
“คิดถึงเหมือนกัน” มินจุนบอกก่อนจะยิ้มหวานส่งไปให้อีกคน
“ฉันไม่อยู่แอบไปนอกลู่นอกทางที่ไหนมาหรือป่าว” แทคยอนเอ่ยถามพร้อมกับตีหน้าดุใส่อีกคน มินจุนยิ้มขำกับท่าทางของแทคยอนก่อนจะส่ายหัวไปมา
“ฉันก็เดทกับนายคนเดียวมาตลอดนั่นแหละ”
“ไม่มีใครมาเต๊าะใช่มั้ย” เสียงทุ้มของแทคยอนยังเอ่ยออกมาต่อเนื่อง เขาต้องตรวจสอบคนตรงหน้าไม่ใช่ว่าไม่เชื่อใจแต่เขาจะได้จัดการถ้าหากคนตัวเล็กของเขามีคนมาขายขนมจีบ ยิ่งน่ารักอยู่ด้วย
“ไม่มีทั้งผู้หญิงแล้วก็ผู้ชายครับ” มินจุนบอกก่อนจะทำท่าตะเบ๊ะคล้ายกับว่ากำลังรายงานผู้บังคับบัญชาการอยู่ แทคยอนยิ้มขำกับคนตรงหน้าก่อนที่อาหารที่เขาสั่งไว้จะมาเสิร์ฟทั้งคู่ลงมือจัดการอาหารพร้อมพูดคุยถึงเรื่องราวของกันและกันในช่วงเวลาที่แยกจากกัน
“แล้วจุนโฮก็มางอแงใส่ใหญ่เลยล่ะ นี่! ทำไมโทรศัพท์หน้าจอแตกแบบนั้นล่ะ” มินจุนที่กำลังเล่าเรื่องของจุนโฮที่มางอแงใส่นิชคุณอยู่ก็เอ่ยถามคนตรงข้ามที่หยิบโทรศัพท์ออกมาจากกระเป๋าเสียงดัง
“อ๋อ พอดีทำตกน่ะ” แทคยอนบอกก่อนจะส่งโทรศัพท์มือถือของตัวเองให้กับคนตัวเล็กที่แบมืออยู่ตรงหน้า
“แล้วทำไมไม่เอาไปซ่อม ใช้อยู่แบบนี้ได้ยังไง” แทคยอนยิ้มแหยๆกับคำถามของคนตัวเล็ก จะให้เขาบอกอีกคนได้ไงว่าไม่มีเงินน่ะ เขาเป็นถึงCEO แมวเขียวชื่อดังเลยนะ รู้ถึงไหนอายถึงนั่น
“แทค” เสียงหวานของมินจุนเข้มขึ้นเมื่อไม่ได้รับคำตอบที่ต้องการ
“คือ แทคไม่มีเงินอ่ะ” คำตอบของแทคยอนทำให้มินจุนหลุดหัวเราะออกมาแบบห้ามไม่อยู่ แทคยอนเบะปากออกมาเล็กน้อยเพราะคนตัวเล็กที่เอาแต่หัวเราะเขาไม่เลิก
“อย่าหัวเราะสิมินจุน”
“ฮ่าๆๆ โอเคๆ ไม่หัวเราะแล้ว นายนี่มันจริงๆเลย”
“เดี๋ยวฉันจะเอาไปซ่อมให้แล้วกัน ยังไงอยู่ในค่ายก็ไม่ได้ใช้อยู่แล้วใช่มั้ยล่ะ” มินจุนบอกก่อนจะมองโทรศัพท์เครื่องโปรดของแทคยอนที่หน้าจอนั้นแตกเกินจะรับได้
“อื้ม ขอบคุณนะ”
หลังจากที่กินเนื้อย่างพวกเขาก็พากันออกมาเดินเล่นในสถานที่ที่ผู้คนไม่ค่อยพลุกพล่านนักอาจเป็นเพราะอากาศที่เริ่มจะเย็นขึ้นด้วย มือเรียวของมินจุนคล้องแขนของแทคยอนเอาไว้ก่อนที่ทั้งคู่จะเดินไปตามทางเรื่อยๆจนไปเจอกับตู้ถ่ายรูปสติ๊กเกอร์ที่ตั้งเรียงรายกันอยู่
“ไปถ่ายรูปสติ๊กเกอร์กัน” แทคยอนบอกก่อนจะพามินจุนเข้าไปยังตู้ถ่ายรูปสติ๊กเกอร์ตู้หนึ่ง
“ไม่ได้ถ่ายรูปสติ๊กเกอร์แบบนี้นานแล้วนะเนี่ย” มินจุนมองตู้ที่ค่อนข้างเล็กเมื่อพวกเขาสองคนเข้ามายืนเบียดกัน
“มาเร็ว” แทคยอนบอกกับคนตัวเล็กหลังจากที่กดโปรแกรมของตู้เสร็จ มือหนาดึงให้คนตัวเล็กเข้ามาแนบชิดกันก่อนที่จะโพสท่าทางต่างๆไปเรื่อยๆ ระหว่างที่เปลี่ยนท่าโพสนั้นก็เป็นจังหวะเดียวกับที่แทคยอนและมินจุนหันหน้ามาหากัน ปลายจมูกโด่งสัมผัสกันแผ่วเบา แทคยอนจ้องดวงตาหวานที่เขาคิดถึงก่อนที่จะกดจูบลงไปบนริมฝีปากอิ่มมือของมินจุนเลื่อนขึ้นมาทาบอกของแทคยอนไว้ก่อนจะหยัดหน้ารับเรียวลิ้นร้อนที่กวาดต้อนอยู่ในโพรงปาก ทั้งคู่แลกจูบที่เต็มไปด้วยความคิดถึงกันดูดดื่มโดยที่กล้องของเครื่องถ่ายภาพก็ยังทำงานจับภาพของพวกเขาไว้อยู่ ทั้งคู่ผละริมฝีปากออกจากกันมินจุนหันหน้าหนีอีกคนด้วยความเขินก่อนจะเห็นว่าตู้ถ่ายสติ๊กเกอร์ทำงานเสร็จเรียบร้อยแล้ว แทคยอนหยิบรูปจำนวนหลายแผ่นที่ออกมาจากตู้ก่อนจะมองด้วยความพอใจโดยเฉพาะรูปเซ็ตหลังๆที่เก็บทุกมุมทุกองศาได้ดีจนอยากจะให้รางวัลงามๆ
“ขอดูมั่ง” มินจุนชะเง้อคอดูรูปถ่ายด้วยความตื่นเต้นก่อนใบหน้าหวานจะขึ้นสีเมื่อเห็นรูปเซ็ตหลังที่ถูกถ่ายออกมา รูปเขากับแทคยอนที่จูบกันถูกบันทึกไว้ทุกจัวหวะเลยก็ว่าได้
“แทคขอเก็บอันนี้ไว้นะ ส่วนมินจุนก็เก็บอันนี้ไว้” แทคยอนแบ่งรูปที่ถ่ายให้กับมินจุนโดยที่เขาเลือกเก็บรูปเซ็ตหลังเอาไว้และให้มินจุนเก็บรูปในเซ็ตแรกที่โพสท่าถ่ายแบบน่ารักๆเอาไว้
“จะเก็บไว้ทำไมแทค น่าอายจะตาย” มินจุนบอกแบบเขินๆที่แทคยอนเลือกที่จะเก็บรูปที่จูบกันเอาไว้
“น่ารักจะตาย มินจุนตอนที่เป็นของแทคน่ะน่ารักที่สุด” แทคยอนบอกก่อนจะยิ้มเจ้าเล่ห์ออกมา
“บ้า” มินจุนบอกก่อนจะเดินหนีอีกคนออกมาอย่างไวเพราะรู้ว่าที่อีกคนพูดนั้นหมายถึงอะไร ขาเรียวของมินจุนชะงักก่อนจะเงยหน้ามองท้องฟ้าที่มีเกร็ดใสๆร่วงหล่นลงมา
“หิมะแรกตกแล้ว” มินจุนหันมาบอกกับแทคยอนก่อนที่ทั้งคู่จะจับมือกันแล้วอธิฐานขอพรจากหิมะแรก
“ขอให้ข้างกายของอ๊ค แทคยอน มีแต่คนที่ชื่อ คิม มินจุนตลอดไป” เสียงทุ้มของแทคยอนเอ่ยออกมา มินจุนอมยิ้มกับคำขอของคนข้างๆก่อนจะขอพรบ้าง
“ขอให้ความรักของคิม มินจุนและอ๊ค แทคยอนไม่มีวันแยกจากกัน”
“แทคไม่มีวันแยกจากมินจุนหรอกนะ” แทคยอนบอกกับคนตัวเล็กด้วยความจริงจากหัวใจ
“ฉันก็จะอยู่ข้างๆนายตลอดไปแทค” มินจุนบอกก่อนที่ทั้งคู่จะกอดกันท่ามกลางหิมะแรกที่ตกลงมาเพื่อเป็นพยานให้กับความรักของทั้งสองคน
มินจุนที่นอนจิ้มโทรศัพท์ของแทคยอนอยู่บนเตียงนุ่มหลังจากที่เอาไปซ่อมหน้าจอมาเรียบร้อยแล้ว นิ้วเรียวจิ้มกดเข้าไปที่แกลลอรี่ภาพก่อนที่จะปรากฏรูปภาพมากมายของเขาขึ้นมา รูปของเขาในมุมต่างๆไม่ว่าจะนั่ง ยืน หลับ หัวเราะหรืองอแงก็ถูกถ่ายเอาไว้โดยที่เขาไม่รู้ตัว
“แอบดูอะไรน่ะ” เสียงทุ้มเอ่ยถามคนตัวเล็กที่นอนเล่นโทรศัพท์ของเขาอยู่แขนแกร่งโอบกอดร่างขาวเนียนที่เปลือยเปล่าของอีกคนไว้ มินจุนพลิกตัวกลับมาจ้องหน้ากับแทคยอนก่อนจะยกโทรศัพท์ให้อีกคนดู
“ถ่ายไว้ตั้งแต่ตอนไหนเนี่ย” แทคยอนมองรูปที่เขาเป็นคนถ่ายไว้ก่อนจะตอบออกไปแบบชิวๆ
“ก็ถ่ายไว้ตลอดนั่นแหละ ใครอยากให้ทำตัวน่ารักล่ะ” พูดจบก็จดจูบลงบนริมฝีปากอิ่มที่เริ่มบวมช้ำเบาๆก่อนจะเลื่อนไปสูดดมความหอมจากซอกคอขาวแทน
“อื้อแทค พอแล้วพรุ่งนี้ฉันต้องไปโปรโมทอัลบั้มนะ” มินจุนบอกกับคนที่คลอเคลียอยู่ที่ลำคอสวย
“ขออีกรอบนะ นะ นะ” แทคยอนผละออกจะลำคอสวยก่อนจะส่งสายตาออดอ้อนคนรักของตัวเองเพื่อจะขอต่อกิจกรรมรักที่เพิ่งทำไปอีกหนึ่งยก
“ไม่ เมื่อกี๊ก็ทำไปแล้วไง” มินจุนบอกก่อนจะงอแงออกมาแบบไม่ยอมเพราะเขากับแทคยอนเพิ่งจะหยุดพักเหนื่อยจากกิจกรรมรักที่เร่าร้อนมาได้แปปเดียวเอง
“รอบเดียวมันยังไม่หายคิดถึงนิ” แทคยอนยังต่อรองกับคนตัวเล็กต่อโดยที่มือซุกซนก็เริ่มเลื่อนไปลูบนั่น จับนี่ตามร่างกายของมินจุน
“ไม่ๆๆๆ มันเหนื่อยนะเว้ย” มินจุนบ่นออกมาเสียงดังแต่มีหรือคนอย่างแทคยอนจะฟังน่ะ
“ไม่ให้งั้นก็ต้องปล้ำ” แทคยอนบอกก่อนจะพลิกตัวขึ้นคร่อมมินจุนไว้ทันที นานๆเขาจะมีวันหยุดสักทีเขาจะไม่ปล่อยให้โอกาสมันหลุดไปแน่ๆ ไหนลองปล้ำเมียตัวเองดูหน่อยจะเป็นไรไป
“เอ๊ยยย อ๊ค แทคยอน ลุกออกปายยยย” มินจุนโวยวายที่จู่ๆคนตัวสูงก็ลุกขึ้นมาคร่อมตัวเขาไว้ก่อนจะถูกแทคยอนรวบมือทั้งสองข้างไว้เหนือหัว
“ยอมแทคซะดีๆมินจุนจ๋า” แทคยอนบอกก่อนที่จะเริ่มจู่โจมคนใต้ร่างที่หมดทางหนี
“ม่ายยย อ๊ะ อื้อ” เสียงโวยวายคือเสียงสุดท้ายของมินจุนก่อนที่มันจะกลายเป็นเสียงกิจกรรมที่เร่าร้อนของทั้งสองคน
จบ……….
ฟิคสั้นๆรอเวลาพี่แทคออกจากกรมค่ะ เห็นมีโมเม้นท์ก็เลยแอบแวะมาแต่งดู ชอบไม่ชอบยังไงก็บอกกันได้ค่ะ คอมเม้นท์ก็แล้วแต่ใจคนอ่านที่น่ารักทุกคนจะปราถนาเลยค่ะ ><
วันอาทิตย์ที่ 20 สิงหาคม พ.ศ. 2560
[KhunKim] ฮันนีมูน
ตู้ม!!!
เสียงอะไรบางอย่างที่พุ่งตัวลงไปในน้ำดังไปทั่วสระว่ายน้ำส่วนตัวของบ้านคุณยายของเขา นิชคุณที่นอนกินลมชมวิวอยู่บนเปลนอนข้างสระน้ำมองหาที่มาของเสียงก่อนจะพบบุคคลที่ดำผุดดำว่ายอยู่ในน้ำอย่างร่าเริง
“มินจุน อย่าเล่นน้ำนานล่ะ” ตะโกนบอกอีกคนที่เล่นน้ำอยู่ไกลๆก่อนจะสนใจกับโทรศัพท์เครื่องสวยของตัวเองต่อ
“คุงคุง” เสียงหวานของคนที่อยู่ในสระน้ำดังขึ้นนิชคุณมองคนที่ลอยคออยู่ในน้ำก่อนจะเลิกคิ้วเป็นเชิงสงสัย
“หยิบเบียร์ให้หน่อยสิ”
“จะกินก็ขึ้นมากินข้างบนดีๆ” เสียงนุ่มบอกแบบดุๆ มินจุนเบะปากงอแงเล็กน้อยก่อนจะปีนขึ้นจากสระน้ำ นิชคุณมองคนตัวเล็กที่ขึ้นมาจากน้ำผิวขาวเนียนที่มีหยดน้ำเกาะพราวไปทั้งตัว กางเกงว่ายน้ำขาสั้นที่แนบไปทั้งตัวทำให้นิชคุณอยากจะคว้าอีกคนมาฟัดสักทีให้ชื่นใจ
“ถอดเสื้อออกทำไมแล้วกางเกงนี่สั้นไปหรือป่าว” กอดอกมองอีกคนด้วยสายตาคมกริบภายใต้แว่นกันแดดสีดำสุดเท่ดีที่ไม่มีใครอยู่ที่นี่คือสระว่ายน้ำส่วนตัวของบ้านคุณยายเขาและเป็นสถานที่ฮันนีมูนของเขาสองคน ใช่!! เขากับมินจุนแต่งงานกันแล้วพวกเขาเลยพากันมาฮันนีมูนที่บ้านยายของเขาที่ประเทศไทยซึ่งภรรยาของเขาเองก็ดูจะชอบที่นี่อยู่ไม่น้อย
“เล่นน้ำก็ต้องถอดเสื้อสิ กางเกงนี่ก็สั้นปกติป่ะจะเอายาวกว่านี้ก็คงต้องใส่กางเกงยีนส์เล่นแล้วแหละ” มองปากอิ่มของคนตัวเล็กที่ช่างฉอเลาะอยากจะบีบปากแรงๆสักทีจริงๆ มินจุนคว้ากระป๋องเบียร์ยี่ห้อดังของไทยขึ้นมาเปิดแล้วดื่มด้วยความกระหายโดยไม่รู้ตัวว่ามีสายตาคู่หนึ่งมองการกระทำของตัวเองอยู่ด้วยความกระหายกว่า
“อ๊า ชื่นใจจังเบียร์ของไทยก็อร่อยเหมือนกันนะเนี่ย” ว่าพร้อมวางกระป๋องเปล่าลงบนโต๊ะก่อนจะหยิบกระป๋องใหม่มาเปิดแล้วหมุนตัวเตรียมจะลงสระน้ำ
“กินเยอะเดี๋ยวก็เมาหรอก แล้วนั่นจะเอาลงสระไปด้วยเหรอ” ถามพร้อมกับชี้ไปที่กระป๋องเบียร์ในมืออีกคนใบหน้าหวานพยักขึ้นลงก่อนจะค่อยๆกลับลงไปในน้ำพร้อมกระป๋องเบียร์ในมือ นิชคุณส่ายหัวน้อยๆน้ำก็อยากจะเล่นเบียร์ก็อยากจะกินเชื่อเขาเลยจริงๆ
“ถ่ายรูปให้หน่อย” ประโยคคุ้นหูจากคนตัวเล็กดังขึ้นมาตั้งแต่มาถึงไทยเขาก็ทำหน้าที่เป็นตากล้องประจำตัวอีกคนมาตลอด เดินมานั่งยองๆลงตรงขอบสระก่อนจะกดชัตเตอร์เก็บภาพให้คนตัวเล็ก
“รีบเล่นรีบขึ้นรู้มั้ยเดี๋ยวไม่สบาย” บอกอีกคนพร้อมกลับเดินไปนั่งที่เดิม อากาศที่ไทยกับที่เกาหลีค่อนข้างต่างกันเขาเลยเป็นห่วงกลัวว่าคนรักจะไม่สบายหากแช่อยู่ในน้ำนานๆ
“คุงคุงก็ลงมาเล่นด้วยกันสิ” มือเรียวเกาะอยู่ขอบสระก่อนจะตีขาไปมาในน้ำอย่างสนุกสนาน
“ไม่เอา ไม่อยากเปียก” นิชคุณปฏิเสธอีกคนเขาอยากนั่งรับลมทะเลเย็นสบายแบบนี้มากกว่า
“ชิ ตามใจ” มินจุนบอกแบบงอนๆก่อนจะว่ายน้ำไปคว้าห่วงยางที่ลอยอยู่มาเล่นและคิดแผนแกล้งทำเป็นจมน้ำ
“ช่วยด้วยคุงคุง” นิชคุณมองร่างของคนรักที่ตะเกียกตะกายก่อนจะกระโดดลงไปเพื่อช่วยอีกคนทันทีมือหนาคว้าตัวมินจุนเอาไว้ก่อนจะรู้ตัวว่าถูกอีกคนที่หัวเราะอย่างสะใจในอ้อมกอดแกล้ง
“ฮ่าๆๆๆ ฉันทำให้นายเปียกได้แล้ว” มินจุนหัวเราะคิกคักที่แกล้งอีกคนได้สำเร็จ
“เดี๋ยวเถอะมินจุน แกล้งกันดีนักใช่มั้ย” นิชคุณบอกก่อนจะพาตัวมินจุนดำลงไปใต้น้ำประครองไว้หน้าหวานไว้ก่อนจะกดจูบไปที่ริมฝีปากอีกคนหนักๆ มินจุนดีดตัวขึ้นมาจากน้ำหอบเอาลมหายใจเข้าปอดแรงๆใบหน้าของคนขี้แกล้งแดงขึ้นมาทันที
“แกล้งมาแกล้งกลับไม่โกง” เสียงนุ่มกระซิบชิดใบหนูสวยมือหนาซุกซนก็ลูบไปมาแถวเอวบาง มินจุนขยับออกจากอ้อมกอดอีกคนเพราะรู้สึกไม่ปลอดภัยก่อนจะว่ายน้ำหนีไป
“ขึ้นไปเลยนะคนฉวยโอกาส”
“อะไรกัน เมื่อกี๊ยังอยากให้เล่นน้ำด้วยอยู่เลย” นิชคุณบอกพร้อมกับมองแพนด้าน้อยที่ขู่เขาอยู่ไม่ไกล
“ไม่ให้เล่นด้วยแล้ว คุงคุงทะลึ่ง” ร่างสูงขำเล็กน้อยก่อนจะปีนขึ้นจากสระคว้าผ้ามาเช็ดตัวให้แห้งและคลุมร่างกายที่เปียกไว้กันลม จะให้เข้าไปเปลี่ยนเสื้อผ้าก็เป็นห่วงคนที่ยังสนุกอยู่ในสระตัดสินใจนั่งลงบนเปลตัวเดิมทั้งสภาพที่ยังเปียกอยู่แบบนั้นแหละ
นิชคุณมองคนรักของตัวเองด้วยความเป็นห่วงเล็กน้อยก่อนจะละสายตาไปสนใจโทรศัพท์เครื่องสวยหยิบหูฟังมาใส่เปิดเพลงโปรดนอนฟังไปพลางๆ มินจุนที่ว่ายน้ำไปมาอย่างสนุกก็ว่ายไปกลางสระเพื่อจะไล่จับลูกบอลยางที่ลอยอยู่ระดับน้ำที่ลึกและเย็นขึ้นทำให้ร่างกายของมินจุนปรับอุณหภูมิไม่ทันขาเรียวที่ตีน้ำไปมาเกร็งขึ้นเพราะเป็นตะคริวก่อนจะจมลงไป มินจุนตะเกียกตะกายขึ้นมาจากน้ำมือเรียวพยายามไขว่คว้าหาที่ยึดเหนี่ยว
“คุณ ช่วย….” ริมฝีปากพยายามส่งเสียงเรียกคนที่อยู่บนฝั่งก่อนร่างของมินจุนจะจมหายไปใต้น้ำ นิชคุณลืมตาขึ้นหลังจากที่เขาแอบพักสายตาไปถอดหูฟังก่อนจะลุกขึ้นนั่งเพื่อจะมองคนรักของตัวเองแต่กลับพบเพียงความว่างเปล่าขายาวลุกขึ้นก้าวเดินไปตรงริมสระสายตาสอดส่องมองหาคนรักของตัวเองไปทั่ว
“มินจุน อยู่ไหนน่ะ” ปากก็ตะโกนเรียกหาอีกคนเสียงดังคิ้วหนาขมวดเข้าหากันใบหน้าหล่อเหลาเคร่งเครียดขึ้นมาทันที
“มินจุนออกมาเถอะ” ขายาวเดินไปอีกฝั่งหนึ่งของสระก่อนสายตาของเขาจะมองเห็นอะไรบางอย่างที่จมอยู่ใต้น้ำ อะไรบางอย่างที่ทำให้หัวใจของนิชคุณสั่นรัวด้วยความกลัว
“มินจุนเลิกแกล้งได้แล้ว ขึ้นมาเถอะ” บอกออกไปเพราะคิดว่าคนรักของตัวเองกำลังแกล้งเขาอยู่แต่ความนิ่งของร่างใต้น้ำทำให้นิชคุณกระโดดลงไปในสระน้ำอย่างรวดเร็วก่อนจะโผล่ขึ้นมาพร้อมกับร่างที่ไร้สติของคนตัวเล็ก นิชคุณพามินจุนขึ้นมาจากสระวางร่างไร้สติของอีกคนลงที่พื้น
“มินจุนตื่นสิ มินจุน” ร้องเรียกคนที่หมดสติผิวขาวของอีกคนซีดลงไปจนนิชคุณรู้สึกไม่ดี ร่างสูงปั้มหัวใจผายปอดให้คนตัวเล็กอย่างไวซ้ำๆปากก็คอยพร่ำเรียกชื่อคนรักไม่ขาดจนในที่สุดร่างที่ไร้สติก็รู้สึกตัว
แค่ก แค่ก แค่ก แค่ก มินจุนไอออกมาตัวโยนเพราะสำลักน้ำนิชคุณประครองอีกคนขึ้นก่อนจะกอดไว้แน่นมือหนาลูบแผ่นหลังปลอบโยนอีกคน
“คุณ” เสียงแหบพร่าของมินจุนเอ่ยออกมาเบาๆเขาคิดว่าตัวเองจะตายซะแล้ว
“ไม่เอาแบบนี้แล้วนะมินจุน ไม่เอาแล้ว” เสียงของนิชคุณสั่นจนมินจุนเองก็สัมผัสได้ ทั้งคู่ผละออกจากกันมินจุนมองไปที่ดวงตาแดงก่ำของนิชคุณก่อนจะยิ้มให้อีกคนเล็กน้อย
“ถ้านายเป็นอะไรไปฉันจะทำยังไง” มือเรียวเช็ดน้ำตาบนใบหน้าของคนตัวสูง
“ขอโทษที่ทำให้เป็นห่วงนะ” เสียงหวานบอกออกไปแบบรู้สึกผิด นิชคุณอุ้มมินจุนขึ้นก่อนจะพาเข้าไปในบ้านจัดแจงเปลี่ยนเสื้อผ้าเพิ่มความอบอุ่นให้กับร่างกายอีกคนขยับขึ้นไปนอนบนเตียงนุ่มข้างๆคนตัวเล็กคว้าอีกคนมากอดไว้แนบอก มินจุนซบหน้าลงบนอกอุ่นเสียงหัวใจที่เต้นรัวของนิชคุณทำให้รู้ว่าอีกคนยังกลัวไม่หาย
“รู้ใช่มั้ยว่ารักมากแค่ไหน” เสียงของนิชคุณดังออกมามินจุนเงยหน้าสบตากับดวงตากลมโตที่จ้องมองอยู่ก่อนแล้ว
“รู้ใช่มั้ยว่าห่วงมากที่สุด”
“รู้ใช่มั้ยว่านายสำคัญกับฉันขนาดไหน”
“รู้สิ ฉันไม่ปล่อยให้นายเป็นม้ายหรอกคุณสามี” รอยยิ้มหวานถูกส่งไปให้ใครอีกคนก่อนตาเรียวจะปิดลงเพราะใบหน้ามนที่ขยับมามอบรสจูบแสนหวานให้กับเขาจูบที่ปลอบโยนความหวาดกลัวในหัวใจของเขาจนหมด มือหนาคว้ามือเรียวของอีกคนมากดจูบลงไปบนแหวนแต่งงานที่ถูกสวมอยู่บนนิ้วสวย
“ทำแบบที่พูดให้ได้นะคุณภรรยา” มือหนาบีบจมูกโด่งของอีกคนเบาๆก่อนทั้งคู่จะมอบอ้อมกอดที่อบอุ่นให้กัน อ้อมกอดที่เป็นที่พักพิงและคำสัญญาว่าเขาทั้งคู่จะโอบกอดกันไว้แบบนี้ตลอดไป
เอาฟิคคู่รักฮันนีมูนมาเสิร์ฟอีกสักเรื่องให้พอชุ่มฉ่ำ เห็นรูปที่แอคทพออัพลงไอจีแล้วมันอดหวีดไม่ได้ ความเรือผี 55555555
เสียงอะไรบางอย่างที่พุ่งตัวลงไปในน้ำดังไปทั่วสระว่ายน้ำส่วนตัวของบ้านคุณยายของเขา นิชคุณที่นอนกินลมชมวิวอยู่บนเปลนอนข้างสระน้ำมองหาที่มาของเสียงก่อนจะพบบุคคลที่ดำผุดดำว่ายอยู่ในน้ำอย่างร่าเริง
“มินจุน อย่าเล่นน้ำนานล่ะ” ตะโกนบอกอีกคนที่เล่นน้ำอยู่ไกลๆก่อนจะสนใจกับโทรศัพท์เครื่องสวยของตัวเองต่อ
“คุงคุง” เสียงหวานของคนที่อยู่ในสระน้ำดังขึ้นนิชคุณมองคนที่ลอยคออยู่ในน้ำก่อนจะเลิกคิ้วเป็นเชิงสงสัย
“หยิบเบียร์ให้หน่อยสิ”
“จะกินก็ขึ้นมากินข้างบนดีๆ” เสียงนุ่มบอกแบบดุๆ มินจุนเบะปากงอแงเล็กน้อยก่อนจะปีนขึ้นจากสระน้ำ นิชคุณมองคนตัวเล็กที่ขึ้นมาจากน้ำผิวขาวเนียนที่มีหยดน้ำเกาะพราวไปทั้งตัว กางเกงว่ายน้ำขาสั้นที่แนบไปทั้งตัวทำให้นิชคุณอยากจะคว้าอีกคนมาฟัดสักทีให้ชื่นใจ
“ถอดเสื้อออกทำไมแล้วกางเกงนี่สั้นไปหรือป่าว” กอดอกมองอีกคนด้วยสายตาคมกริบภายใต้แว่นกันแดดสีดำสุดเท่ดีที่ไม่มีใครอยู่ที่นี่คือสระว่ายน้ำส่วนตัวของบ้านคุณยายเขาและเป็นสถานที่ฮันนีมูนของเขาสองคน ใช่!! เขากับมินจุนแต่งงานกันแล้วพวกเขาเลยพากันมาฮันนีมูนที่บ้านยายของเขาที่ประเทศไทยซึ่งภรรยาของเขาเองก็ดูจะชอบที่นี่อยู่ไม่น้อย
“เล่นน้ำก็ต้องถอดเสื้อสิ กางเกงนี่ก็สั้นปกติป่ะจะเอายาวกว่านี้ก็คงต้องใส่กางเกงยีนส์เล่นแล้วแหละ” มองปากอิ่มของคนตัวเล็กที่ช่างฉอเลาะอยากจะบีบปากแรงๆสักทีจริงๆ มินจุนคว้ากระป๋องเบียร์ยี่ห้อดังของไทยขึ้นมาเปิดแล้วดื่มด้วยความกระหายโดยไม่รู้ตัวว่ามีสายตาคู่หนึ่งมองการกระทำของตัวเองอยู่ด้วยความกระหายกว่า
“อ๊า ชื่นใจจังเบียร์ของไทยก็อร่อยเหมือนกันนะเนี่ย” ว่าพร้อมวางกระป๋องเปล่าลงบนโต๊ะก่อนจะหยิบกระป๋องใหม่มาเปิดแล้วหมุนตัวเตรียมจะลงสระน้ำ
“กินเยอะเดี๋ยวก็เมาหรอก แล้วนั่นจะเอาลงสระไปด้วยเหรอ” ถามพร้อมกับชี้ไปที่กระป๋องเบียร์ในมืออีกคนใบหน้าหวานพยักขึ้นลงก่อนจะค่อยๆกลับลงไปในน้ำพร้อมกระป๋องเบียร์ในมือ นิชคุณส่ายหัวน้อยๆน้ำก็อยากจะเล่นเบียร์ก็อยากจะกินเชื่อเขาเลยจริงๆ
“ถ่ายรูปให้หน่อย” ประโยคคุ้นหูจากคนตัวเล็กดังขึ้นมาตั้งแต่มาถึงไทยเขาก็ทำหน้าที่เป็นตากล้องประจำตัวอีกคนมาตลอด เดินมานั่งยองๆลงตรงขอบสระก่อนจะกดชัตเตอร์เก็บภาพให้คนตัวเล็ก
“รีบเล่นรีบขึ้นรู้มั้ยเดี๋ยวไม่สบาย” บอกอีกคนพร้อมกลับเดินไปนั่งที่เดิม อากาศที่ไทยกับที่เกาหลีค่อนข้างต่างกันเขาเลยเป็นห่วงกลัวว่าคนรักจะไม่สบายหากแช่อยู่ในน้ำนานๆ
“คุงคุงก็ลงมาเล่นด้วยกันสิ” มือเรียวเกาะอยู่ขอบสระก่อนจะตีขาไปมาในน้ำอย่างสนุกสนาน
“ไม่เอา ไม่อยากเปียก” นิชคุณปฏิเสธอีกคนเขาอยากนั่งรับลมทะเลเย็นสบายแบบนี้มากกว่า
“ชิ ตามใจ” มินจุนบอกแบบงอนๆก่อนจะว่ายน้ำไปคว้าห่วงยางที่ลอยอยู่มาเล่นและคิดแผนแกล้งทำเป็นจมน้ำ
“ช่วยด้วยคุงคุง” นิชคุณมองร่างของคนรักที่ตะเกียกตะกายก่อนจะกระโดดลงไปเพื่อช่วยอีกคนทันทีมือหนาคว้าตัวมินจุนเอาไว้ก่อนจะรู้ตัวว่าถูกอีกคนที่หัวเราะอย่างสะใจในอ้อมกอดแกล้ง
“ฮ่าๆๆๆ ฉันทำให้นายเปียกได้แล้ว” มินจุนหัวเราะคิกคักที่แกล้งอีกคนได้สำเร็จ
“เดี๋ยวเถอะมินจุน แกล้งกันดีนักใช่มั้ย” นิชคุณบอกก่อนจะพาตัวมินจุนดำลงไปใต้น้ำประครองไว้หน้าหวานไว้ก่อนจะกดจูบไปที่ริมฝีปากอีกคนหนักๆ มินจุนดีดตัวขึ้นมาจากน้ำหอบเอาลมหายใจเข้าปอดแรงๆใบหน้าของคนขี้แกล้งแดงขึ้นมาทันที
“แกล้งมาแกล้งกลับไม่โกง” เสียงนุ่มกระซิบชิดใบหนูสวยมือหนาซุกซนก็ลูบไปมาแถวเอวบาง มินจุนขยับออกจากอ้อมกอดอีกคนเพราะรู้สึกไม่ปลอดภัยก่อนจะว่ายน้ำหนีไป
“ขึ้นไปเลยนะคนฉวยโอกาส”
“อะไรกัน เมื่อกี๊ยังอยากให้เล่นน้ำด้วยอยู่เลย” นิชคุณบอกพร้อมกับมองแพนด้าน้อยที่ขู่เขาอยู่ไม่ไกล
“ไม่ให้เล่นด้วยแล้ว คุงคุงทะลึ่ง” ร่างสูงขำเล็กน้อยก่อนจะปีนขึ้นจากสระคว้าผ้ามาเช็ดตัวให้แห้งและคลุมร่างกายที่เปียกไว้กันลม จะให้เข้าไปเปลี่ยนเสื้อผ้าก็เป็นห่วงคนที่ยังสนุกอยู่ในสระตัดสินใจนั่งลงบนเปลตัวเดิมทั้งสภาพที่ยังเปียกอยู่แบบนั้นแหละ
นิชคุณมองคนรักของตัวเองด้วยความเป็นห่วงเล็กน้อยก่อนจะละสายตาไปสนใจโทรศัพท์เครื่องสวยหยิบหูฟังมาใส่เปิดเพลงโปรดนอนฟังไปพลางๆ มินจุนที่ว่ายน้ำไปมาอย่างสนุกก็ว่ายไปกลางสระเพื่อจะไล่จับลูกบอลยางที่ลอยอยู่ระดับน้ำที่ลึกและเย็นขึ้นทำให้ร่างกายของมินจุนปรับอุณหภูมิไม่ทันขาเรียวที่ตีน้ำไปมาเกร็งขึ้นเพราะเป็นตะคริวก่อนจะจมลงไป มินจุนตะเกียกตะกายขึ้นมาจากน้ำมือเรียวพยายามไขว่คว้าหาที่ยึดเหนี่ยว
“คุณ ช่วย….” ริมฝีปากพยายามส่งเสียงเรียกคนที่อยู่บนฝั่งก่อนร่างของมินจุนจะจมหายไปใต้น้ำ นิชคุณลืมตาขึ้นหลังจากที่เขาแอบพักสายตาไปถอดหูฟังก่อนจะลุกขึ้นนั่งเพื่อจะมองคนรักของตัวเองแต่กลับพบเพียงความว่างเปล่าขายาวลุกขึ้นก้าวเดินไปตรงริมสระสายตาสอดส่องมองหาคนรักของตัวเองไปทั่ว
“มินจุน อยู่ไหนน่ะ” ปากก็ตะโกนเรียกหาอีกคนเสียงดังคิ้วหนาขมวดเข้าหากันใบหน้าหล่อเหลาเคร่งเครียดขึ้นมาทันที
“มินจุนออกมาเถอะ” ขายาวเดินไปอีกฝั่งหนึ่งของสระก่อนสายตาของเขาจะมองเห็นอะไรบางอย่างที่จมอยู่ใต้น้ำ อะไรบางอย่างที่ทำให้หัวใจของนิชคุณสั่นรัวด้วยความกลัว
“มินจุนเลิกแกล้งได้แล้ว ขึ้นมาเถอะ” บอกออกไปเพราะคิดว่าคนรักของตัวเองกำลังแกล้งเขาอยู่แต่ความนิ่งของร่างใต้น้ำทำให้นิชคุณกระโดดลงไปในสระน้ำอย่างรวดเร็วก่อนจะโผล่ขึ้นมาพร้อมกับร่างที่ไร้สติของคนตัวเล็ก นิชคุณพามินจุนขึ้นมาจากสระวางร่างไร้สติของอีกคนลงที่พื้น
“มินจุนตื่นสิ มินจุน” ร้องเรียกคนที่หมดสติผิวขาวของอีกคนซีดลงไปจนนิชคุณรู้สึกไม่ดี ร่างสูงปั้มหัวใจผายปอดให้คนตัวเล็กอย่างไวซ้ำๆปากก็คอยพร่ำเรียกชื่อคนรักไม่ขาดจนในที่สุดร่างที่ไร้สติก็รู้สึกตัว
แค่ก แค่ก แค่ก แค่ก มินจุนไอออกมาตัวโยนเพราะสำลักน้ำนิชคุณประครองอีกคนขึ้นก่อนจะกอดไว้แน่นมือหนาลูบแผ่นหลังปลอบโยนอีกคน
“คุณ” เสียงแหบพร่าของมินจุนเอ่ยออกมาเบาๆเขาคิดว่าตัวเองจะตายซะแล้ว
“ไม่เอาแบบนี้แล้วนะมินจุน ไม่เอาแล้ว” เสียงของนิชคุณสั่นจนมินจุนเองก็สัมผัสได้ ทั้งคู่ผละออกจากกันมินจุนมองไปที่ดวงตาแดงก่ำของนิชคุณก่อนจะยิ้มให้อีกคนเล็กน้อย
“ถ้านายเป็นอะไรไปฉันจะทำยังไง” มือเรียวเช็ดน้ำตาบนใบหน้าของคนตัวสูง
“ขอโทษที่ทำให้เป็นห่วงนะ” เสียงหวานบอกออกไปแบบรู้สึกผิด นิชคุณอุ้มมินจุนขึ้นก่อนจะพาเข้าไปในบ้านจัดแจงเปลี่ยนเสื้อผ้าเพิ่มความอบอุ่นให้กับร่างกายอีกคนขยับขึ้นไปนอนบนเตียงนุ่มข้างๆคนตัวเล็กคว้าอีกคนมากอดไว้แนบอก มินจุนซบหน้าลงบนอกอุ่นเสียงหัวใจที่เต้นรัวของนิชคุณทำให้รู้ว่าอีกคนยังกลัวไม่หาย
“รู้ใช่มั้ยว่ารักมากแค่ไหน” เสียงของนิชคุณดังออกมามินจุนเงยหน้าสบตากับดวงตากลมโตที่จ้องมองอยู่ก่อนแล้ว
“รู้ใช่มั้ยว่าห่วงมากที่สุด”
“รู้ใช่มั้ยว่านายสำคัญกับฉันขนาดไหน”
“รู้สิ ฉันไม่ปล่อยให้นายเป็นม้ายหรอกคุณสามี” รอยยิ้มหวานถูกส่งไปให้ใครอีกคนก่อนตาเรียวจะปิดลงเพราะใบหน้ามนที่ขยับมามอบรสจูบแสนหวานให้กับเขาจูบที่ปลอบโยนความหวาดกลัวในหัวใจของเขาจนหมด มือหนาคว้ามือเรียวของอีกคนมากดจูบลงไปบนแหวนแต่งงานที่ถูกสวมอยู่บนนิ้วสวย
“ทำแบบที่พูดให้ได้นะคุณภรรยา” มือหนาบีบจมูกโด่งของอีกคนเบาๆก่อนทั้งคู่จะมอบอ้อมกอดที่อบอุ่นให้กัน อ้อมกอดที่เป็นที่พักพิงและคำสัญญาว่าเขาทั้งคู่จะโอบกอดกันไว้แบบนี้ตลอดไป
เอาฟิคคู่รักฮันนีมูนมาเสิร์ฟอีกสักเรื่องให้พอชุ่มฉ่ำ เห็นรูปที่แอคทพออัพลงไอจีแล้วมันอดหวีดไม่ได้ ความเรือผี 55555555
วันเสาร์ที่ 19 สิงหาคม พ.ศ. 2560
NC ฟิคไอติม
“กินเสร็จยัง” แทคยอนถามคนที่นั่งกินไอศครีมแท่งอยู่บนเตียง เขาเชื่อแล้วว่ามินจุนหลงไหลไอศครีมจริงๆพอกลับจากร้านไอศครีมมาถึงบ้านปุ๊ปคนตัวเล็กก็ถามหาไอศครีมในตู้เย็นเขาทันที จะห้ามไม่ให้กินก็ไม่ได้เดี๋ยวก็งอนให้ได้ง้อกันยาวอีกเลยต้องปล่อยให้อีกคนถือมากินบนห้องเขา วันนี้แม่ของเขาไม่อยู่บ้านเขาเลยออดอ้อนอีกคนให้มาอยู่เป็นเพื่อนเขาทีแรกเจ้าตัวก็ปฏิเสธแต่พอเอาไอศครีมมาล่อก็ตอบตกลงทันที
ซู๊ดดด เสียงดูดไอศครีมของคนตัวเล็กดังขึ้นแทคยอนยืนมองอีกคนที่กำลังจัดการกับของหวานเย็นฉ่ำที่เริ่มละลายหยดลงบนพื้น
“อย่าให้มันหยดลงเตียงนะมินจุน” พอเป็นแฟนกันแทคยอนกับมินจุนก็เลือกที่จะเรียกชื่อแทนการเรียกกู มึงเหมือนตอนเป็นเพื่อนกัน
“บ่นอยู่นั่นแหละ มาช่วยกินดิ๊” มินจุนว่าอีกคนที่เอาแต่ยืนมองเขากินแถมยังมาบ่นเขาอีกตังหาก ไอศครีมนี่ก็ละลายเร็วจริงๆเว้ยได้แต่บ่นในใจปากอิ่มก็ไล่ดูดไอศครีมที่ละลายไม่ให้หยดลงบนเตียงของอีกคน
แทคยอนมองริมฝีปากอิ่มที่แดงเพราะความเย็นของไอศครีมก่อนจะกลืนน้ำลายลงคออารมณ์ที่ค้างจากร้านไอศครีมเมื่อเย็นปะทุขึ้นมาอีกครั้ง ขายาวก้าวไปหาคนตัวเล็กมินจุนที่กัดไอศครีมใกล้จะหมดแท่งเห็นแทคยอนเดินเข้ามาก็จะยื่นไอศครีมให้เพราะคิดว่าอีกคนจะมาช่วยเขากิน แต่เขากลับคิดผิดแทคยอนก้มหน้าลงมากัดไอศครีมที่อยู่บนปากเขาร่างกายของมินจุนนิ่งสนิทมองใบหน้าคมที่ห่างกันแค่คืบริมฝีปากของแทคยอนค่อยๆกลืนกินเนื้อไอศครีมเข้าไปทีละนิดมินจุนที่เห็นแทคยอนกำลังจะกินไอศครีมของตัวเองหมดด้วยความหวงก็เข้าไปงับเนื้อไอศครีมจากปากแทคยอนออกมา ริมฝีปากของทั้งคู่แตะกันเล็กน้อยแทคยอนขำกับคนตัวเล็กที่หวงของกินจนยอมแย่งไปจากปากของเขา มองอีกคนที่เคี้ยวไอศครีมที่แย่งจากเขาไปตุ้ยๆไม่รอให้เสียโอกาสมือหนาประครองใบหน้าเรียวไว้ก่อนจะกดจูบลงไปสอดลิ้นชิ้นเข้าไปในโพรงปากที่ยังคงมีความเย็นจากของหวานที่กินเข้าไปกวาดต้อนชิมความหวานไปทั่ว
มือหนาพลิกตัวมินจุนให้ขึ้นมานั่งคร่อมบนตักของเขาแทนริมฝีปากของทั้งคู่กดจูบกับไปมาอย่างดูดดื่ม แทคยอนผละออกจากมินจุนกดจูบริมฝีปากที่เริ่มบวมเป็นการปลอบโยนดวงตาทั้งสองคู่สบกันแบบสื่อความหมาย จมูกโด่งของแทคยอนไล้ไปตามโครงหน้าสวยสูดดมความหอมจากอีกคน ลมหายใจร้อนๆจากแทคยอนทำให้มินจุนรู้สึกขนลุกซู่มือเรียวกำเสื้อนักเรียนของอีกคนจนยับยู่ยี่ไปหมด มือหนาซุกซนลูบไล้ไปทั่วร่างกายก่อนจะปลดกระดุมเสื้อนักเรียนของคนตัวเล็กจนหมด จมูกโด่งไล้ไปทั่วลำคอกดจูบเบาๆลงบนไหปลาร้าสวยมินจุนหลับตาปี๋ทันทีที่สัมผัสชื้นแตะลงบนไหปลาร้าแรงขบเม้มจากคนตัวสูงทำให้เขามั่นใจว่ามันจะต้องเป็นรอยแน่ๆ
“อื้อ” เสียงหวานครางออกมาเบาๆที่มือหนาเริ่มซุกซนลงไปแถวกางเกงของเขา แทคยอนจัดการถอดเสื้อและกางเกงของเขากับมินจุนออกจนหมดก่อนจะโยนมันทิ้งไปมุมใดมุมหนึ่งของห้อง พลิกตัวมินจุนลงกับเตียงนุ่มสายตาคมลอบสำรวจผิวขาวละเอียดที่มีรอยแดงประปรายจากฝีมือของเขาอย่างหลงไหล มินจุนหันหน้าหลบสายตาของคนที่คร่อมอยู่อย่างเขินอายใบหน้าใสที่แดงขึ้นจากทั้งความเขินและความร้อนของร่างกายเปลือยเปล่าที่สัมผัสกัน
ใบหน้าคมขบเม้มไปตามแผ่นอกบางสร้างรอยรักทิ้งไว้ทุกที่ก่อนจะไปหยอดล้อกับยอดอกสวยที่ล่อตาอยู่ตรงหน้า ลิ้นร้อนของแทคยอนไล้เลียตุ่มไตสีหวานของคนตัวเล็กอย่างเพลินเพลิน มินจุนแอ่นอกรับสัมผัสจากคนตัวสูงมือเรียวขยำผ้าปูที่นอนแน่นความเสียวซ่านแผ่กระจายไปทั่วร่างกายจนต้องครางออกมา
“อ๊ะ แทค” ทั้งลิ้นร้อนและมือหนาต่างก็หยอกเย้าอยู่ที่ยอดอกสวยของมินจุนเสียงครางหวานของมินจุนทำให้อารมณ์ของแทคยอนพุ่งสูงขึ้นมือหนาข้างที่ว่างเลื่อนลงไปสัมผัสกับแก่นกายของคนตัวเล็กเบาๆเป็นการทักทาย
“อื้อออ” มินจุนกัดริมฝีปากแน่นกลั้นเสียงครางไม่ให้เล็ดลอดออกมา แทคยอนผละจากยอดอกสวยก่อนจะกดจูบแผ่วเบาลงบนริทฝีปากที่ถูกฟันขาวกัดเอาไว้
“ร้องออกมาสิ แทคอยากได้ยินเสียงมินจุน” สิ้นเสียงแทคยอนริมฝีปากอิ่มก็ส่งเสียงหวานออกมาทันทีเพราะมือหนาของแทคยอนที่กอบกุมแก่นกายของอีกคนและรูดขึ้นลงตามความยาว ความเสียวซ่านแล่นไปทั่วร่าง มินจุนหอบหายใจถือเมื่อมือหนาขยับรูดรั้งแก่นกายของตัวเองมากขึ้น
“อ๊ะ แทค อ๊ะ” แทคยอนเร่งจังหวะการขยับมือให้เร็วขึ้นเมื่อเห็นว่าอีกคนกำลังจะไปถึงฝั่งฝันสายตาทอดมองซึมซับภาพของมินจุนที่ร้องครวญครางอยู่ใต้ร่างเขา มือเรียวบีบแขนแกร่งเป็นสัญญาณแทคยอนขยับมือรูดรั้งแก่นกายร้อนให้เร็วขึ้นไม่นานร่างของมินจุนก็กระตุกเกร็งปลดปล่อยน้ำรักออกมาเต็มมือหนา
“อ๊ะ อ๊ะ อ๊ะ อ๊าาา” มินจุนหอบหายใจเบาๆก่อนจะถูกแทคยอนพลิกตัวให้ขึ้นมานอนทับข้างบน
“ทำให้แทคมั่งสิ” เสียงทุ้มบอกอย่างออดอ้อนจับมือเรียวของมินจุนให้ไปสัมผัสกับแก่นกายของตัวเองที่ตั้งชันขึ้นเพราะแรงอารมณ์ มินจุนมองใบหน้าของอีกคนที่คงอดทนมาสักพักก่อนจะแทรกตัวลงไปที่หว่างขาของแทคยอนมือเรียวค่อยๆกอบกุมแก่นกายใหญ่อย่างช้าๆก่อนจะขยับขึ้นลงแบบไม่ประสีประสา
“อื้ม มินจุน” เสียงครางต่ำของแทคยอนดังลอดออกมาทันที
“ค่อยๆขยับนะ อื้มดี เร็วขึ้นอีกนิด” แทคยอนค่อยๆสอนคนตัวเล็กอย่างช้าๆก่อนมินจุนจะทำในสิ่งที่แทคยอนคาดไม่ถึง เรียวลิ้นร้อนแตะลงบนแก่นกายใหญ่ก่อนที่ริมฝีปากอิ่มจะครอบครองแก่นกายของแทคยอน
“ซี๊ดดด มินจุน” แทคยอนร้องออกมาด้วยความเสียวถึงจะตกใจกับการกระทำของมินจุนแต่มันก็ถือว่าดีมากๆสำหรับเขา ริมฝีปากของมินจุนครอบครองแก่นกายร้อนขยับขึ้นลงตามความยาวแทคยอนกดหัวของมินจุนให้ครอบครองตัวเองได้มากขึ้นก่อนจะขยับสะโพกไปตามจังหวะ ลิ้นร้อนของมินจุนไล้เลียแก่นกายไปมาแบบไล้ทิศทางแต่ก็สร้างความเสียวให้แทคยอนได้ไม่น้อย
“ทำแบบตอนที่กินไอติมสิ” เสียงทุ้มของแทคยอนบอกออกมามินจุนค่อยๆทำตามในสิ่งที่แทคยอนบอกริมฝีปากดูเลียแก่นกายใหญ่เสมือนว่ากำลังดูดชิมความหวานจากไอศครีมของโปรด แทคยอนที่กำลังจะถึงฝั่งฝันขยับสะโพกไปมาตามจังหวะของมินจุนก่อนร่างกายจะปลดปล่อยน้ำรักออกมาจนมินจุนสำลักไม่หยุด มือหนาลูบหลังเป็นการปลอบโยนอีกคนที่ยังคงไอโขลก
“รู้ได้ไงว่าต้องทำแบบนี้” เสียงทุ้มถามออกมามินจุนที่ทั้งตา ทั้งจมูกแดงเถือกเพราะการสำลักเงยหน้ามามองอีกคน
“จำมาจากหนังที่ไอ้คุณให้ดู” มือเรียวเช็ดคราบน้ำรักของแทคยอนที่เลอะใบหน้าออกแทคยอนมองการกระทำนั้นอย่างหลงไหล คว้าตัวอีกมากดลงไปกับเตียงหนุ่มสงสัยเขาคงต้องให้รางวัลนิชคุณเพื่อนรักเสียหน่อยแล้วมั้ง กดจูบลงไปบนริมฝีปากอิ่มที่บวมช้ำอีกครั้งบดคลึงคลอเคลียเรียกอารมณ์หวาบหวิวในตัวมินจุนให้ลุกโชนขึ้นอีกครั้ง นิ้วเรียวที่วนเวียนอยู่ที่ช่องทางด้านหลังทำให้ท้องมินจุนรู้สึกบิดมวนไปหมดก่อนจะเผลอกัดลงไปบนริมฝีปากของแทคยอนเพราะความเจ็บจากช่องทางด้านหลัง แทคยอนขยับนิ้วเรียวเข้าออกแรงตอดรัดจากช่องทางรักทำให้แทคยอนอยากจะเข้าไปสำรวจภายในตัวอีกคนใจจะขาด ขยับนิ้วเข้าออกหมุนวนไปมาจนไปสะกิดกับจุดกระสันที่ทำให้อีกคนครางลั่นออกมา
“อ๊ะ อ๊ะ” แทคยอนกดนิ้วย้ำที่จุดกระสันซ้ำๆเป็นการแกล้งอีกคน มินจุนบิดตัวไปมาด้วยความเสียวก่อนจะเอ่ยห้ามคนขี้แกล้งเสียงสั่น
“ทะ..แทค อ๊ะ อย่าแกล้ง อื้อ” แทคยอนถอนนิ้วออกมาจากช่องทางร้อนก่อนจะแทนที่ด้วยอะไรที่ใหญ่กว่าแรงตอดรัดทำให้แทคยอนต้องกัดฟันข่มใจไม่ให้ดันแก่นกายเข้าไปทีเดียวจนสุด
“อ๊า เจ็บ อ๊ะ” มินจุนร้องออกมาหลังจากรู้สึกถึงความคับแน่นที่ช่องทางหลังร่างกายส่วนล่างของเขามันเจ็บไปหมด แทคยอนดันแก่นกายที่เหลือเข้าไปจนมิดแรงตอดรัดและความร้อนในร่างกายมินจุนทำให้แทคยอนรู้สึกดีจนอยากจะกลั่นแกล้งอีกคนแรงๆแต่ก็ต้องข่มใจไว้เพราะมันเป็นครั้งแรกของคนตัวเล็กเขาก็อยากจะทำให้นุ่มนวลที่สุด สะโพกหนาขยับแก่นกายเข้าออกช้าๆมินจุนผวามือเรียวกอดคอแกร่งของแทคยอนไว้แน่นใบหน้าคมของแทคยอนซุกไซร้ไปมาอยู่ที่ลำคอสวยไล่ริมฝีปากมาดูดชิมความหวานของยอดอกมินจุนที่เริ่มจะปรับตัวกับแรงเสียดสีได้แล้วความรู้สึกเจ็บในตอนแรกแปรเปลี่ยนเป็นความเสียวที่พลุ่งพล่านไปทั่วร่างกาย มือหนาของแทคยอนขยับรูดรั้งแก่นกายของคนตัวเล็กให้เข้ากับจังหวะของสะโพก เสียงหวานของมินจุนครางอออกมาไม่ขาดสายใบหน้าใสที่ที่ขึ้นสีน่ารักซะจนแทคยอนอดใจไม่ไหวขยับสะโพกเร่งจังหวะให้เร็วมากขึ้น
“อ๊ะ แทคยอน อ๊ะ แทค” เสียงหวานที่ครางชื่อเขาไม่ขาดทำให้อารมณ์ของแทคยอนพุ่งสูงขึ้นเป็นเท่าตัวขยับสะโพกเร็วขึ้นจนสัมผัสกับจุดกระสันที่ทำให้เสียงหวานต้องครางลั่นออกมา
“อ๊าาา แทค ตรงนั้นมัน..อ๊ะ” ความรู้สึกเสียวที่เพิ่มขึ้นแล่นไปทั่วร่างของมินจุนร่างกายบิดเกร็งเพราะแทคยอนที่เอาแต่ขยับสะโพกย้ำถี่อยู่ที่จุดกระสันไม่หยุด สะโพกแกร่งขยับกดย้ำอยู่ที่จุดกระสันของคนตัวเล็กซ้ำๆยิ่งได้ยินเสียงหวานที่ดังออกมาก็ยิ่งขยับกดย้ำให้เร็วยิ่งขึ้น แทคยอนได้ค้นพบนิสัยใหม่ของตัวเองขึ้นมานั่นก็คือเขาชอบที่จะทรมานคนตัวเล็กเวลาอีกคนมานอนครวญครางอยู่ใต้ร่างเขา ยิ่งเสียงหวานดังขึ้นอีกเท่าไหร่เขาก็อยากจะแกล้งให้อีกคนครางดังมากขึ้นอีกเท่าตัว แทคยอนผ่อนจังหวะของสะโพกให้ช้าลงแต่ก็ยังคงกดย้ำไปที่จุดกระสันไม่ขาด มินจุนที่รู้ตัวว่าอีกคนกำลังแกล้งให้ทรมานก็ตีไปที่ไหล่หนาก่อนจะบอกออกมาด้วยเสียงที่แหบพร่า
“อย่าแกล้ง อื้อ เร็ว อ๊ะ ขยับเร็วอีก” แทคยอนอมอิ้มอย่างพอใจก่อนจะขยับสะโพกเร่งความเร็วตามที่อีกคนขอร่างกายของมินจุนสั่นคลอนไปตามแรงกระแทกกระทั้น ความเสียงที่พลุ่งพล่านในร่างกายสูงขึ้นจนอยากจะกรีดร้องออกมาดังๆ
“อ๊ะ แทค อ๊ะ ใกล้แล้ว” แรงตัดรัดถี่ยิบจากช่องทางร้อนทำให้แทคยอนรู้ว่าอีกคนกำลังจะไปถึงฝั่งฝันช้อนขาเรียวขึ้นพาดบ่าก่อนจะโถมตัวกระแทกเข้าไปในตัวอีกคนไม่ยั้ง
“อ๊ะ เบาๆ อ๊ะ แทคยอน” มินจุนบิดตัวไปมาด้วยความเสียวลมหายใจหอบถี่มือเรียวจิกลงไปบนแผ่นหลังของแทคยอนก่อนจะครางลั่นปลดปล่อยออกมาจนเต็มหน้าท้องแกร่ง
“อ๊ะ อ๊ะ อ๊ะ อ๊าาาา” แทคยอนขยับสะโพกอีกสองความครั้งก่อนจะกระตุกเกร็งและปลดปล่อยน้ำรักในตัวมินจุนก่อนจะถอนแก่นกายออกและทิ้งตัวนอนลงข้างๆมินจุน ร่างที่ชื้นเหงื่อสองร่างนอนหอบหายใจอยู่ข้างๆกันมินจุนหลับตาพริ้มก่อนจะหลับลงไปในอ้อมกอดของแทคยอนเพราะความเหนื่อยจากกิจกรรมรักเมื่อครู่
ซู๊ดดด เสียงดูดไอศครีมของคนตัวเล็กดังขึ้นแทคยอนยืนมองอีกคนที่กำลังจัดการกับของหวานเย็นฉ่ำที่เริ่มละลายหยดลงบนพื้น
“อย่าให้มันหยดลงเตียงนะมินจุน” พอเป็นแฟนกันแทคยอนกับมินจุนก็เลือกที่จะเรียกชื่อแทนการเรียกกู มึงเหมือนตอนเป็นเพื่อนกัน
“บ่นอยู่นั่นแหละ มาช่วยกินดิ๊” มินจุนว่าอีกคนที่เอาแต่ยืนมองเขากินแถมยังมาบ่นเขาอีกตังหาก ไอศครีมนี่ก็ละลายเร็วจริงๆเว้ยได้แต่บ่นในใจปากอิ่มก็ไล่ดูดไอศครีมที่ละลายไม่ให้หยดลงบนเตียงของอีกคน
แทคยอนมองริมฝีปากอิ่มที่แดงเพราะความเย็นของไอศครีมก่อนจะกลืนน้ำลายลงคออารมณ์ที่ค้างจากร้านไอศครีมเมื่อเย็นปะทุขึ้นมาอีกครั้ง ขายาวก้าวไปหาคนตัวเล็กมินจุนที่กัดไอศครีมใกล้จะหมดแท่งเห็นแทคยอนเดินเข้ามาก็จะยื่นไอศครีมให้เพราะคิดว่าอีกคนจะมาช่วยเขากิน แต่เขากลับคิดผิดแทคยอนก้มหน้าลงมากัดไอศครีมที่อยู่บนปากเขาร่างกายของมินจุนนิ่งสนิทมองใบหน้าคมที่ห่างกันแค่คืบริมฝีปากของแทคยอนค่อยๆกลืนกินเนื้อไอศครีมเข้าไปทีละนิดมินจุนที่เห็นแทคยอนกำลังจะกินไอศครีมของตัวเองหมดด้วยความหวงก็เข้าไปงับเนื้อไอศครีมจากปากแทคยอนออกมา ริมฝีปากของทั้งคู่แตะกันเล็กน้อยแทคยอนขำกับคนตัวเล็กที่หวงของกินจนยอมแย่งไปจากปากของเขา มองอีกคนที่เคี้ยวไอศครีมที่แย่งจากเขาไปตุ้ยๆไม่รอให้เสียโอกาสมือหนาประครองใบหน้าเรียวไว้ก่อนจะกดจูบลงไปสอดลิ้นชิ้นเข้าไปในโพรงปากที่ยังคงมีความเย็นจากของหวานที่กินเข้าไปกวาดต้อนชิมความหวานไปทั่ว
มือหนาพลิกตัวมินจุนให้ขึ้นมานั่งคร่อมบนตักของเขาแทนริมฝีปากของทั้งคู่กดจูบกับไปมาอย่างดูดดื่ม แทคยอนผละออกจากมินจุนกดจูบริมฝีปากที่เริ่มบวมเป็นการปลอบโยนดวงตาทั้งสองคู่สบกันแบบสื่อความหมาย จมูกโด่งของแทคยอนไล้ไปตามโครงหน้าสวยสูดดมความหอมจากอีกคน ลมหายใจร้อนๆจากแทคยอนทำให้มินจุนรู้สึกขนลุกซู่มือเรียวกำเสื้อนักเรียนของอีกคนจนยับยู่ยี่ไปหมด มือหนาซุกซนลูบไล้ไปทั่วร่างกายก่อนจะปลดกระดุมเสื้อนักเรียนของคนตัวเล็กจนหมด จมูกโด่งไล้ไปทั่วลำคอกดจูบเบาๆลงบนไหปลาร้าสวยมินจุนหลับตาปี๋ทันทีที่สัมผัสชื้นแตะลงบนไหปลาร้าแรงขบเม้มจากคนตัวสูงทำให้เขามั่นใจว่ามันจะต้องเป็นรอยแน่ๆ
“อื้อ” เสียงหวานครางออกมาเบาๆที่มือหนาเริ่มซุกซนลงไปแถวกางเกงของเขา แทคยอนจัดการถอดเสื้อและกางเกงของเขากับมินจุนออกจนหมดก่อนจะโยนมันทิ้งไปมุมใดมุมหนึ่งของห้อง พลิกตัวมินจุนลงกับเตียงนุ่มสายตาคมลอบสำรวจผิวขาวละเอียดที่มีรอยแดงประปรายจากฝีมือของเขาอย่างหลงไหล มินจุนหันหน้าหลบสายตาของคนที่คร่อมอยู่อย่างเขินอายใบหน้าใสที่แดงขึ้นจากทั้งความเขินและความร้อนของร่างกายเปลือยเปล่าที่สัมผัสกัน
ใบหน้าคมขบเม้มไปตามแผ่นอกบางสร้างรอยรักทิ้งไว้ทุกที่ก่อนจะไปหยอดล้อกับยอดอกสวยที่ล่อตาอยู่ตรงหน้า ลิ้นร้อนของแทคยอนไล้เลียตุ่มไตสีหวานของคนตัวเล็กอย่างเพลินเพลิน มินจุนแอ่นอกรับสัมผัสจากคนตัวสูงมือเรียวขยำผ้าปูที่นอนแน่นความเสียวซ่านแผ่กระจายไปทั่วร่างกายจนต้องครางออกมา
“อ๊ะ แทค” ทั้งลิ้นร้อนและมือหนาต่างก็หยอกเย้าอยู่ที่ยอดอกสวยของมินจุนเสียงครางหวานของมินจุนทำให้อารมณ์ของแทคยอนพุ่งสูงขึ้นมือหนาข้างที่ว่างเลื่อนลงไปสัมผัสกับแก่นกายของคนตัวเล็กเบาๆเป็นการทักทาย
“อื้อออ” มินจุนกัดริมฝีปากแน่นกลั้นเสียงครางไม่ให้เล็ดลอดออกมา แทคยอนผละจากยอดอกสวยก่อนจะกดจูบแผ่วเบาลงบนริทฝีปากที่ถูกฟันขาวกัดเอาไว้
“ร้องออกมาสิ แทคอยากได้ยินเสียงมินจุน” สิ้นเสียงแทคยอนริมฝีปากอิ่มก็ส่งเสียงหวานออกมาทันทีเพราะมือหนาของแทคยอนที่กอบกุมแก่นกายของอีกคนและรูดขึ้นลงตามความยาว ความเสียวซ่านแล่นไปทั่วร่าง มินจุนหอบหายใจถือเมื่อมือหนาขยับรูดรั้งแก่นกายของตัวเองมากขึ้น
“อ๊ะ แทค อ๊ะ” แทคยอนเร่งจังหวะการขยับมือให้เร็วขึ้นเมื่อเห็นว่าอีกคนกำลังจะไปถึงฝั่งฝันสายตาทอดมองซึมซับภาพของมินจุนที่ร้องครวญครางอยู่ใต้ร่างเขา มือเรียวบีบแขนแกร่งเป็นสัญญาณแทคยอนขยับมือรูดรั้งแก่นกายร้อนให้เร็วขึ้นไม่นานร่างของมินจุนก็กระตุกเกร็งปลดปล่อยน้ำรักออกมาเต็มมือหนา
“อ๊ะ อ๊ะ อ๊ะ อ๊าาา” มินจุนหอบหายใจเบาๆก่อนจะถูกแทคยอนพลิกตัวให้ขึ้นมานอนทับข้างบน
“ทำให้แทคมั่งสิ” เสียงทุ้มบอกอย่างออดอ้อนจับมือเรียวของมินจุนให้ไปสัมผัสกับแก่นกายของตัวเองที่ตั้งชันขึ้นเพราะแรงอารมณ์ มินจุนมองใบหน้าของอีกคนที่คงอดทนมาสักพักก่อนจะแทรกตัวลงไปที่หว่างขาของแทคยอนมือเรียวค่อยๆกอบกุมแก่นกายใหญ่อย่างช้าๆก่อนจะขยับขึ้นลงแบบไม่ประสีประสา
“อื้ม มินจุน” เสียงครางต่ำของแทคยอนดังลอดออกมาทันที
“ค่อยๆขยับนะ อื้มดี เร็วขึ้นอีกนิด” แทคยอนค่อยๆสอนคนตัวเล็กอย่างช้าๆก่อนมินจุนจะทำในสิ่งที่แทคยอนคาดไม่ถึง เรียวลิ้นร้อนแตะลงบนแก่นกายใหญ่ก่อนที่ริมฝีปากอิ่มจะครอบครองแก่นกายของแทคยอน
“ซี๊ดดด มินจุน” แทคยอนร้องออกมาด้วยความเสียวถึงจะตกใจกับการกระทำของมินจุนแต่มันก็ถือว่าดีมากๆสำหรับเขา ริมฝีปากของมินจุนครอบครองแก่นกายร้อนขยับขึ้นลงตามความยาวแทคยอนกดหัวของมินจุนให้ครอบครองตัวเองได้มากขึ้นก่อนจะขยับสะโพกไปตามจังหวะ ลิ้นร้อนของมินจุนไล้เลียแก่นกายไปมาแบบไล้ทิศทางแต่ก็สร้างความเสียวให้แทคยอนได้ไม่น้อย
“ทำแบบตอนที่กินไอติมสิ” เสียงทุ้มของแทคยอนบอกออกมามินจุนค่อยๆทำตามในสิ่งที่แทคยอนบอกริมฝีปากดูเลียแก่นกายใหญ่เสมือนว่ากำลังดูดชิมความหวานจากไอศครีมของโปรด แทคยอนที่กำลังจะถึงฝั่งฝันขยับสะโพกไปมาตามจังหวะของมินจุนก่อนร่างกายจะปลดปล่อยน้ำรักออกมาจนมินจุนสำลักไม่หยุด มือหนาลูบหลังเป็นการปลอบโยนอีกคนที่ยังคงไอโขลก
“รู้ได้ไงว่าต้องทำแบบนี้” เสียงทุ้มถามออกมามินจุนที่ทั้งตา ทั้งจมูกแดงเถือกเพราะการสำลักเงยหน้ามามองอีกคน
“จำมาจากหนังที่ไอ้คุณให้ดู” มือเรียวเช็ดคราบน้ำรักของแทคยอนที่เลอะใบหน้าออกแทคยอนมองการกระทำนั้นอย่างหลงไหล คว้าตัวอีกมากดลงไปกับเตียงหนุ่มสงสัยเขาคงต้องให้รางวัลนิชคุณเพื่อนรักเสียหน่อยแล้วมั้ง กดจูบลงไปบนริมฝีปากอิ่มที่บวมช้ำอีกครั้งบดคลึงคลอเคลียเรียกอารมณ์หวาบหวิวในตัวมินจุนให้ลุกโชนขึ้นอีกครั้ง นิ้วเรียวที่วนเวียนอยู่ที่ช่องทางด้านหลังทำให้ท้องมินจุนรู้สึกบิดมวนไปหมดก่อนจะเผลอกัดลงไปบนริมฝีปากของแทคยอนเพราะความเจ็บจากช่องทางด้านหลัง แทคยอนขยับนิ้วเรียวเข้าออกแรงตอดรัดจากช่องทางรักทำให้แทคยอนอยากจะเข้าไปสำรวจภายในตัวอีกคนใจจะขาด ขยับนิ้วเข้าออกหมุนวนไปมาจนไปสะกิดกับจุดกระสันที่ทำให้อีกคนครางลั่นออกมา
“อ๊ะ อ๊ะ” แทคยอนกดนิ้วย้ำที่จุดกระสันซ้ำๆเป็นการแกล้งอีกคน มินจุนบิดตัวไปมาด้วยความเสียวก่อนจะเอ่ยห้ามคนขี้แกล้งเสียงสั่น
“ทะ..แทค อ๊ะ อย่าแกล้ง อื้อ” แทคยอนถอนนิ้วออกมาจากช่องทางร้อนก่อนจะแทนที่ด้วยอะไรที่ใหญ่กว่าแรงตอดรัดทำให้แทคยอนต้องกัดฟันข่มใจไม่ให้ดันแก่นกายเข้าไปทีเดียวจนสุด
“อ๊า เจ็บ อ๊ะ” มินจุนร้องออกมาหลังจากรู้สึกถึงความคับแน่นที่ช่องทางหลังร่างกายส่วนล่างของเขามันเจ็บไปหมด แทคยอนดันแก่นกายที่เหลือเข้าไปจนมิดแรงตอดรัดและความร้อนในร่างกายมินจุนทำให้แทคยอนรู้สึกดีจนอยากจะกลั่นแกล้งอีกคนแรงๆแต่ก็ต้องข่มใจไว้เพราะมันเป็นครั้งแรกของคนตัวเล็กเขาก็อยากจะทำให้นุ่มนวลที่สุด สะโพกหนาขยับแก่นกายเข้าออกช้าๆมินจุนผวามือเรียวกอดคอแกร่งของแทคยอนไว้แน่นใบหน้าคมของแทคยอนซุกไซร้ไปมาอยู่ที่ลำคอสวยไล่ริมฝีปากมาดูดชิมความหวานของยอดอกมินจุนที่เริ่มจะปรับตัวกับแรงเสียดสีได้แล้วความรู้สึกเจ็บในตอนแรกแปรเปลี่ยนเป็นความเสียวที่พลุ่งพล่านไปทั่วร่างกาย มือหนาของแทคยอนขยับรูดรั้งแก่นกายของคนตัวเล็กให้เข้ากับจังหวะของสะโพก เสียงหวานของมินจุนครางอออกมาไม่ขาดสายใบหน้าใสที่ที่ขึ้นสีน่ารักซะจนแทคยอนอดใจไม่ไหวขยับสะโพกเร่งจังหวะให้เร็วมากขึ้น
“อ๊ะ แทคยอน อ๊ะ แทค” เสียงหวานที่ครางชื่อเขาไม่ขาดทำให้อารมณ์ของแทคยอนพุ่งสูงขึ้นเป็นเท่าตัวขยับสะโพกเร็วขึ้นจนสัมผัสกับจุดกระสันที่ทำให้เสียงหวานต้องครางลั่นออกมา
“อ๊าาา แทค ตรงนั้นมัน..อ๊ะ” ความรู้สึกเสียวที่เพิ่มขึ้นแล่นไปทั่วร่างของมินจุนร่างกายบิดเกร็งเพราะแทคยอนที่เอาแต่ขยับสะโพกย้ำถี่อยู่ที่จุดกระสันไม่หยุด สะโพกแกร่งขยับกดย้ำอยู่ที่จุดกระสันของคนตัวเล็กซ้ำๆยิ่งได้ยินเสียงหวานที่ดังออกมาก็ยิ่งขยับกดย้ำให้เร็วยิ่งขึ้น แทคยอนได้ค้นพบนิสัยใหม่ของตัวเองขึ้นมานั่นก็คือเขาชอบที่จะทรมานคนตัวเล็กเวลาอีกคนมานอนครวญครางอยู่ใต้ร่างเขา ยิ่งเสียงหวานดังขึ้นอีกเท่าไหร่เขาก็อยากจะแกล้งให้อีกคนครางดังมากขึ้นอีกเท่าตัว แทคยอนผ่อนจังหวะของสะโพกให้ช้าลงแต่ก็ยังคงกดย้ำไปที่จุดกระสันไม่ขาด มินจุนที่รู้ตัวว่าอีกคนกำลังแกล้งให้ทรมานก็ตีไปที่ไหล่หนาก่อนจะบอกออกมาด้วยเสียงที่แหบพร่า
“อย่าแกล้ง อื้อ เร็ว อ๊ะ ขยับเร็วอีก” แทคยอนอมอิ้มอย่างพอใจก่อนจะขยับสะโพกเร่งความเร็วตามที่อีกคนขอร่างกายของมินจุนสั่นคลอนไปตามแรงกระแทกกระทั้น ความเสียงที่พลุ่งพล่านในร่างกายสูงขึ้นจนอยากจะกรีดร้องออกมาดังๆ
“อ๊ะ แทค อ๊ะ ใกล้แล้ว” แรงตัดรัดถี่ยิบจากช่องทางร้อนทำให้แทคยอนรู้ว่าอีกคนกำลังจะไปถึงฝั่งฝันช้อนขาเรียวขึ้นพาดบ่าก่อนจะโถมตัวกระแทกเข้าไปในตัวอีกคนไม่ยั้ง
“อ๊ะ เบาๆ อ๊ะ แทคยอน” มินจุนบิดตัวไปมาด้วยความเสียวลมหายใจหอบถี่มือเรียวจิกลงไปบนแผ่นหลังของแทคยอนก่อนจะครางลั่นปลดปล่อยออกมาจนเต็มหน้าท้องแกร่ง
“อ๊ะ อ๊ะ อ๊ะ อ๊าาาา” แทคยอนขยับสะโพกอีกสองความครั้งก่อนจะกระตุกเกร็งและปลดปล่อยน้ำรักในตัวมินจุนก่อนจะถอนแก่นกายออกและทิ้งตัวนอนลงข้างๆมินจุน ร่างที่ชื้นเหงื่อสองร่างนอนหอบหายใจอยู่ข้างๆกันมินจุนหลับตาพริ้มก่อนจะหลับลงไปในอ้อมกอดของแทคยอนเพราะความเหนื่อยจากกิจกรรมรักเมื่อครู่
NC แฝด ตอนที่ 7
แขนเรียวโอบรอบคอของร่างสูงปรับองศาของหน้าเข้าหากัน ลิ้นร้อนที่เกี่ยวกระหวัดกับลิ้นชื้นอย่างนุ่มนวลและเร่าร้อนในเวลาเดียวกัน มือหนาลูบไล้ไปทั่วร่างเล็ก สะกิดตุ่มไตที่ล่อตาล่อใจผ่านเสื้อผ้าเนื้อบาง
“อื้อ” เสียงหวานดังอยู่ในลำคอเพราะริมฝีปากที่ยังไม่แยกออกจากกัน ร่างกายท่อนบนเปลือยเปล่าเสื้อถูกถอดออกเหวี่ยงไปอยู่ที่ไหนสักที่แถวสระน้ำ มินจุนหอบหายใจแฮกหลังจากถอนจูบออกมา ไม่ทันได้ตั้งตัวก็ถูกคนตัวสูงอุ้มไว้แนบอกก่อนจะวางลงที่เตียงอย่างนุ่มนวล
“พี่จะถนอมมินจุนให้มากที่สุดนะ” ว่าจบก็ก้มจูบคนตัวเล็กอีกครั้ง จมูกโด่งไล้ลงมายังซอกคอขาวสูดดมความหอมของร่างบางก่อนจะขบเม้มทำรอยแสดงความเป็นเจ้าของ เรียวลิ้นไล้ลงมายังยอดอกสวยก่อนจะดูดเลียขบเม้มให้สาแก่ใจ
“อ๊ะ อ๊า” เสียงหวานครางกระเส่าทันทีที่คนตัวสูงครอบครองยอดอกสวย แอ่นอกเข้าหาเพื่อให้อีกคนสัมผัสตัวเองได้มากขึ้น มือเรียวสอดไปที่กลุ่มผมหนาเพื่อระบายความเสียว ลิ้นร้อนยังทำหน้าที่กระตุ้นอารมณ์ได้ดี มือข้างที่ว่างก็ไม่ลืมที่จะบดขยี้ตุ่มไตสวยอีกข้างที่เหลืออยู่
“พี่แทค อื้อ” มินจุนเชิดหน้าครางเสียงแหบพร่าคนตัวสูงไม่เปิดโอกาสให้เขาได้หายใจหายคอ รุกหนักทุกช่องทาง มือหนาลูบไล้ผ่านหน้าท้องเรียว ไล่เรื่อยไปยังจุดกลางลำตัวที่ขยายใหญ่เพราะแรงอารมณ์ปลดกางเกงที่เกะกะออกไปให้พ้นทาง ร่างกลายเปลือยเปล่าสองร่างช่างขับกันได้ดี สายตาคมทอดมองไปยังร่างขาวเนียนที่ตอนนี้เริ่มกลายเป็นสีแดงเพราะฝีมือตัวเอง ไม่รอช้าก็จู่โจมที่จุดอ่อนไหวของคนตัวเล็กทันที
“อ๊า!!” มินจุนครางลั่นทันทีที่มือหนาครอบครองแก่นกาย มือหนารูดขึ้นลงตามความยาวสร้างความเสียวให้กับเจ้าของร่างอย่างมาก ร่างบางบิดตัวด้วยความเสียวกระสัน ปากอิ่มที่ส่งเสียงหวานออกมาไม่ขาดทำให้แทคยอนแทบข่มอารมณ์ไว้ไม่ไหว นิ้วเรียวสอดไปยังช่องทางด้านหลังไม่ให้ร่างบางได้ตั้งตัว มินจุนสะดุ้งตกใจที่อยู่ๆแทคยอนก็สอดนิ้วเข้ามา ช่องทางร้อนตอดรัดนิ้วจนแทคยอนอย่างจะกระชากออกแล้วแทนที่ด้วยอะไรที่ใหญ่กว่า แต่ก็ต้องข่มอารมณ์เอาไว้หากทำแบบนั้นมินจุนจะเจ็บเอาได้ ลิ้นร้อนก็ไม่ลืมทำหน้าที่สร้างความเสียวที่ตุ่มไตสวย มินจุนที่โดนรุกล้ำทุกช่องทางก็เสียวจนครางออกมาไม่เป็นศัพท์
“อ๊ะ อ๊ะ พะ….พี่แทค อ๊า” แทคยอนทำการรุกล้ำให้หนักหน่วงขึ้นจนเสียงหวาดหวีดร้องออกมาเพราะถึงจุดหมาย
“อ๊า พี่แทคจะเสร็จแล้ว อ๊ะ อ๊า!!!!” มินจุนนอนหอบหายใจอยู่บนเตียงไม่มันหายเหนื่อยมือหนาก็ล็อคสะโพกมนไว้ก่อนจะสอดใส่แก่นกายใหญ่เข้ามา
“อื้อ เจ็บ”
“ทนไว้นะมินจุน อีกนิดเดียว” ความคับแน่นทำให้แทคยอนต้องขบกรามแน่นก่อนจะใช้โอกาสที่มินจุนกำลังเพลิดเพลินกับการปลุกเร้าของเค้าสอดแก่นกายเข้าไปจนสุด
“อ๊า!!! มันเจ็บนะ ฮึก” น้ำตาใสไหลออกมาจากตาเรียวพร้อมเสียงสะอื้น แทคยอนก้มจูบซับน้ำตาก่อนจะขยับแก่นกายเข้าออกอย่างช้าๆ
“อ๊ะ พี่แทค อ๊ะ” มือเรียวโผกอดคอของร่างสูงๆว้เพื่อเป็นที่ยึดเหนี่ยว ทั้งเจ็บทั้งเสียวผสมกันไปหมด
“อื้อ แน่นจัง” แทคยอนครางต่ำเพื่อช่องทางร้อนตอดรัดแก่นกายเขาเสียจนแทบเสร็จ ขยับแก่นกายเข้าออกตามแรงอารมณ์ที่สูงขึ้น เสียงหวานที่ครางชื่อเขาทำให้ไฟอารมณ์ลุกโชนขึ้นมาก มือหนาช้อนร่างคนตัวเล็กให้ขึ้นมานั่งคร่อมบนตัวเขาก่อนจะจัดท่าทางให้สบายที่สุดและบังคับสะโพกมนให้ขยับขึ้นลงบนร่างเขา มินจุนเชิดหน้าขึ้นด้วยความเสียวท่านี้มันทำให้อีกคนเข้ามาในตัวเขาลึกเกินไป
“อ่า ลึกไป อ่ะ อ๊า!!!” เสียงครางลั่นดังออกมาทันทีที่แก่นกายร้อนขยับโดนจุดกระสัน แทคยอนที่รู้ว่าโดนจุดกระตุ้นอารมณ์ของคนตัวเล็กก็ทำกระขยับสะโพกสวนเข้าไป ย้ำ ถี่ รัวตรงจุดกระสัน
“อ๊า มะ..มัน เสียวเกินไป อื้อ เบาๆ” ยิ่งคนตัวเล็กครางเสียงหวานว่าเสียวสะโพกหนาก็ยิ่งขยับรัวเร็วมากขึ้น กระแทกกระทั้นตรงจุดกระสัน มือหนาก็รูดแก่นกายร่างบางตามจังหวะสะโพก ลิ้นร้อนขบเม้นดูดเลียไปทั่วอกสวย ร่างที่โดนปลุกเร้าทุกช่องทางขย่มขึ้นลงรัวแรงอย่างเอาแต่ใจ
“นะ..น้องมินจุน รัก อ๊ะ! พี่..แทค อ๊ะ อ๊ะ” เสียงหวานที่บอกว่ารักทำให้อารมณ์แทคยอนขาดผึง พลิกร่างบางให้นอนลงบนเตียงและกระแทกแก่นกายร้อนเข้าออกแบบไม่ยั้ง
“อ๊ะ อ๊ะ มินจุนจะเสร็จแล้ว อ๊ะ”
“พร้อมกันนะครับคนดี”
สะโพกหนาขยับเข้าออก ถี่ ย้ำ มือหนาก็ขยับแก่นกายคนตัวเล็กตามจังหวะ ขยับฝากฝังอีกสอง สามครั้งร่างบางก็ปลดปล่อยน้ำรักออกมาเต็มมือหนา แทคยอนขยับแก่นกายให้ลึกที่สุดก่อนจะปลดปล่อยน้ำรักในตัวร่างบาง
“อ๊ะ อ๊ะ อ๊า!!!!”
“อ่ะ อื้ม” ร่างบางที่เพิ่งผ่านกิจกรรมรักร้อนแรงมานอนหอบหายใจถี่ด้วยความเหนื่อยอ่อน แทคยอนประครองกอดคนตัวเล็กเข้ามาแนบอก กดจูบหน้าผากชื้นเหงื่อเป็นการปลอบโยน
“เหนื่อยเหรอ” เสียงทุ้มถามร่างในอ้อมกอดที่ยังหอบหายใจไม่หยุด ใบหน้าหวานขยับขึ้นลงเบาๆ แทคยอมหอมแก้มใสที่ขึ้นสีอย่างน่ารัก
“อะไรกัน เหนื่อยซะแล้วยังไม่ได้ใช้ของที่อูยองให้มาเลยนะ” พูดจบก็ชูของที่อูยองให้มาตรงหน้าคนตัวเล็กมือก็เริ่มซุกซนลูกไปทั่วร่างเนียน มินจุนเบิกตาก่อนจะขยับหนีอีกคนทันที เขาหมดแรงแล้วนะ แล้วไอ้ของนี่ไปหยิบมาตอนไหนวะ
“ไม่เอาแล้วนะ น้องมินจุนเหนื่อยแล้วนะครับพี่แทค” ควักลูกอ้อนทั้งแสนเล่มเกวียนเข้าสู้ทันทีแค่เมื่อกี๊เขาก็ทั้งเขิน ทั้งอายจนไม่กล้ามองหน้าอีกคนแล้ว แทคยอนมองคนตรงหน้าที่อ้อนเขาหนักหน่วงด้วยรอยยิ้ม
“อื้อ” เสียงหวานดังอยู่ในลำคอเพราะริมฝีปากที่ยังไม่แยกออกจากกัน ร่างกายท่อนบนเปลือยเปล่าเสื้อถูกถอดออกเหวี่ยงไปอยู่ที่ไหนสักที่แถวสระน้ำ มินจุนหอบหายใจแฮกหลังจากถอนจูบออกมา ไม่ทันได้ตั้งตัวก็ถูกคนตัวสูงอุ้มไว้แนบอกก่อนจะวางลงที่เตียงอย่างนุ่มนวล
“พี่จะถนอมมินจุนให้มากที่สุดนะ” ว่าจบก็ก้มจูบคนตัวเล็กอีกครั้ง จมูกโด่งไล้ลงมายังซอกคอขาวสูดดมความหอมของร่างบางก่อนจะขบเม้มทำรอยแสดงความเป็นเจ้าของ เรียวลิ้นไล้ลงมายังยอดอกสวยก่อนจะดูดเลียขบเม้มให้สาแก่ใจ
“อ๊ะ อ๊า” เสียงหวานครางกระเส่าทันทีที่คนตัวสูงครอบครองยอดอกสวย แอ่นอกเข้าหาเพื่อให้อีกคนสัมผัสตัวเองได้มากขึ้น มือเรียวสอดไปที่กลุ่มผมหนาเพื่อระบายความเสียว ลิ้นร้อนยังทำหน้าที่กระตุ้นอารมณ์ได้ดี มือข้างที่ว่างก็ไม่ลืมที่จะบดขยี้ตุ่มไตสวยอีกข้างที่เหลืออยู่
“พี่แทค อื้อ” มินจุนเชิดหน้าครางเสียงแหบพร่าคนตัวสูงไม่เปิดโอกาสให้เขาได้หายใจหายคอ รุกหนักทุกช่องทาง มือหนาลูบไล้ผ่านหน้าท้องเรียว ไล่เรื่อยไปยังจุดกลางลำตัวที่ขยายใหญ่เพราะแรงอารมณ์ปลดกางเกงที่เกะกะออกไปให้พ้นทาง ร่างกลายเปลือยเปล่าสองร่างช่างขับกันได้ดี สายตาคมทอดมองไปยังร่างขาวเนียนที่ตอนนี้เริ่มกลายเป็นสีแดงเพราะฝีมือตัวเอง ไม่รอช้าก็จู่โจมที่จุดอ่อนไหวของคนตัวเล็กทันที
“อ๊า!!” มินจุนครางลั่นทันทีที่มือหนาครอบครองแก่นกาย มือหนารูดขึ้นลงตามความยาวสร้างความเสียวให้กับเจ้าของร่างอย่างมาก ร่างบางบิดตัวด้วยความเสียวกระสัน ปากอิ่มที่ส่งเสียงหวานออกมาไม่ขาดทำให้แทคยอนแทบข่มอารมณ์ไว้ไม่ไหว นิ้วเรียวสอดไปยังช่องทางด้านหลังไม่ให้ร่างบางได้ตั้งตัว มินจุนสะดุ้งตกใจที่อยู่ๆแทคยอนก็สอดนิ้วเข้ามา ช่องทางร้อนตอดรัดนิ้วจนแทคยอนอย่างจะกระชากออกแล้วแทนที่ด้วยอะไรที่ใหญ่กว่า แต่ก็ต้องข่มอารมณ์เอาไว้หากทำแบบนั้นมินจุนจะเจ็บเอาได้ ลิ้นร้อนก็ไม่ลืมทำหน้าที่สร้างความเสียวที่ตุ่มไตสวย มินจุนที่โดนรุกล้ำทุกช่องทางก็เสียวจนครางออกมาไม่เป็นศัพท์
“อ๊ะ อ๊ะ พะ….พี่แทค อ๊า” แทคยอนทำการรุกล้ำให้หนักหน่วงขึ้นจนเสียงหวาดหวีดร้องออกมาเพราะถึงจุดหมาย
“อ๊า พี่แทคจะเสร็จแล้ว อ๊ะ อ๊า!!!!” มินจุนนอนหอบหายใจอยู่บนเตียงไม่มันหายเหนื่อยมือหนาก็ล็อคสะโพกมนไว้ก่อนจะสอดใส่แก่นกายใหญ่เข้ามา
“อื้อ เจ็บ”
“ทนไว้นะมินจุน อีกนิดเดียว” ความคับแน่นทำให้แทคยอนต้องขบกรามแน่นก่อนจะใช้โอกาสที่มินจุนกำลังเพลิดเพลินกับการปลุกเร้าของเค้าสอดแก่นกายเข้าไปจนสุด
“อ๊า!!! มันเจ็บนะ ฮึก” น้ำตาใสไหลออกมาจากตาเรียวพร้อมเสียงสะอื้น แทคยอนก้มจูบซับน้ำตาก่อนจะขยับแก่นกายเข้าออกอย่างช้าๆ
“อ๊ะ พี่แทค อ๊ะ” มือเรียวโผกอดคอของร่างสูงๆว้เพื่อเป็นที่ยึดเหนี่ยว ทั้งเจ็บทั้งเสียวผสมกันไปหมด
“อื้อ แน่นจัง” แทคยอนครางต่ำเพื่อช่องทางร้อนตอดรัดแก่นกายเขาเสียจนแทบเสร็จ ขยับแก่นกายเข้าออกตามแรงอารมณ์ที่สูงขึ้น เสียงหวานที่ครางชื่อเขาทำให้ไฟอารมณ์ลุกโชนขึ้นมาก มือหนาช้อนร่างคนตัวเล็กให้ขึ้นมานั่งคร่อมบนตัวเขาก่อนจะจัดท่าทางให้สบายที่สุดและบังคับสะโพกมนให้ขยับขึ้นลงบนร่างเขา มินจุนเชิดหน้าขึ้นด้วยความเสียวท่านี้มันทำให้อีกคนเข้ามาในตัวเขาลึกเกินไป
“อ่า ลึกไป อ่ะ อ๊า!!!” เสียงครางลั่นดังออกมาทันทีที่แก่นกายร้อนขยับโดนจุดกระสัน แทคยอนที่รู้ว่าโดนจุดกระตุ้นอารมณ์ของคนตัวเล็กก็ทำกระขยับสะโพกสวนเข้าไป ย้ำ ถี่ รัวตรงจุดกระสัน
“อ๊า มะ..มัน เสียวเกินไป อื้อ เบาๆ” ยิ่งคนตัวเล็กครางเสียงหวานว่าเสียวสะโพกหนาก็ยิ่งขยับรัวเร็วมากขึ้น กระแทกกระทั้นตรงจุดกระสัน มือหนาก็รูดแก่นกายร่างบางตามจังหวะสะโพก ลิ้นร้อนขบเม้นดูดเลียไปทั่วอกสวย ร่างที่โดนปลุกเร้าทุกช่องทางขย่มขึ้นลงรัวแรงอย่างเอาแต่ใจ
“นะ..น้องมินจุน รัก อ๊ะ! พี่..แทค อ๊ะ อ๊ะ” เสียงหวานที่บอกว่ารักทำให้อารมณ์แทคยอนขาดผึง พลิกร่างบางให้นอนลงบนเตียงและกระแทกแก่นกายร้อนเข้าออกแบบไม่ยั้ง
“อ๊ะ อ๊ะ มินจุนจะเสร็จแล้ว อ๊ะ”
“พร้อมกันนะครับคนดี”
สะโพกหนาขยับเข้าออก ถี่ ย้ำ มือหนาก็ขยับแก่นกายคนตัวเล็กตามจังหวะ ขยับฝากฝังอีกสอง สามครั้งร่างบางก็ปลดปล่อยน้ำรักออกมาเต็มมือหนา แทคยอนขยับแก่นกายให้ลึกที่สุดก่อนจะปลดปล่อยน้ำรักในตัวร่างบาง
“อ๊ะ อ๊ะ อ๊า!!!!”
“อ่ะ อื้ม” ร่างบางที่เพิ่งผ่านกิจกรรมรักร้อนแรงมานอนหอบหายใจถี่ด้วยความเหนื่อยอ่อน แทคยอนประครองกอดคนตัวเล็กเข้ามาแนบอก กดจูบหน้าผากชื้นเหงื่อเป็นการปลอบโยน
“เหนื่อยเหรอ” เสียงทุ้มถามร่างในอ้อมกอดที่ยังหอบหายใจไม่หยุด ใบหน้าหวานขยับขึ้นลงเบาๆ แทคยอมหอมแก้มใสที่ขึ้นสีอย่างน่ารัก
“อะไรกัน เหนื่อยซะแล้วยังไม่ได้ใช้ของที่อูยองให้มาเลยนะ” พูดจบก็ชูของที่อูยองให้มาตรงหน้าคนตัวเล็กมือก็เริ่มซุกซนลูกไปทั่วร่างเนียน มินจุนเบิกตาก่อนจะขยับหนีอีกคนทันที เขาหมดแรงแล้วนะ แล้วไอ้ของนี่ไปหยิบมาตอนไหนวะ
“ไม่เอาแล้วนะ น้องมินจุนเหนื่อยแล้วนะครับพี่แทค” ควักลูกอ้อนทั้งแสนเล่มเกวียนเข้าสู้ทันทีแค่เมื่อกี๊เขาก็ทั้งเขิน ทั้งอายจนไม่กล้ามองหน้าอีกคนแล้ว แทคยอนมองคนตรงหน้าที่อ้อนเขาหนักหน่วงด้วยรอยยิ้ม
NC รักข้ามเผ่าพันธุ์ ตอนที่ 12
"อื้อ" อูยองครางออกมาด้วยความเสียวเมื่อคนตัวสูงขบเม้นยอดอกของตัวเองมือหนาของร่างสูงลูบไล้ไปตามเรียวขาขาวก่อนจะไปหยุดอยู่ที่แก่นกายร้อนที่แข็งชันเพราะแรงอารมณ์
"อ๊ะ อ๊ะ" อูยองบิดตัวเร่าเมื่อมือหนารูดรั้งแก่นกายของตัวเองก่อนจะคว้าคอของร่างสูงมาจูบแบบดูดดื่ม ร่างสูงละจากริมฝีปากบางก่อนจะเคลื่อนลงมาระหว่างขาของคนตัวเล็กใช้มือกอบกุมแก่นกายร้อนไว้ก่อนจะใช้โพรงปากเข้าครอบครองแก่นกายของคนตัวเล็ก ดูดดึง รูดรั้งขึ้นลงด้วยความเร็ว
"อ๊ะ พี่คุณ อ๊ะ" อูยองใช้มือขยุ้มไปที่ผมหนาของคนตัวสูงกดให้ปากหนาครอบครองแก่นกายเขาลึกขึ้นกว่าเดิมก่อนจะกระตุกเกร็งปลดปล่อยน้ำรักออกมา นิชคุณกลืนกินน้ำรักของคนตัวเล็กลงไปหมดแบบไม่นึกรังเกียจก่อนจะแยกขาเรียวให้กว้างขึ้นและสอดนิ้วเข้าไปในช่องทางร้อนที่ปรากฎอยู่ตรงหน้าเขา
"อ่ะ อ๊ะ"
"อื้ม" นิชคุณครางต่ำในลำคอเมื่อช่องทางร้อนตอดรัดนิ้วเขาถี่ยิบก่อนจะขยับนิ้วเข้าออกในช่องทางร้อน ควานหาจุดเสียวกระสันที่จะทำให้คนตัวเล็กมีความสุข
"อ๊ะ อ๊ะ พี่คุณ มัน อ๊ะ" อูยองครางลั่นทันทีที่คนตัวสูงกดนิ้วเข้ามาโดนจุดเสียวกระสัน นิชคุณที่เห็นคนตัวเล็กเพลินเพลินไปกับสิ่งที่เขาชักนำจนพร้อมจะรับแก่นกายของเขาก็ถอดนิ้วออกและจับแก่นกายที่แข็งขืนของตัวเองสอดเข้าไปที่ช่องทางด้านหลังของคนตัวเล็ก
"อ่ะ เจ็บ ผมเจ็บ"
"ทนหน่อยนะ" นิชคุณจูบซับน้ำตาให้คนตัวเล็กก่อนจะดันแก่นกายเขาไปทีเดียวมิดทันที
"อ๊าาาา" อูยองกรีดร้องที่คนตัวสูงดันแก่นกายเข้ามารวดเดียว เขาทั้งจุกและเจ็บจนเหมือนร่างกายจะฉีกขาดยังไม่ทันหายเจ็บดีคนตัวสูงก็ขยับแก่นกายเข้าออกทันที อูยองบิดตัวด้วยความเจ็บ ก่อนที่ความเจ็บจะหายไปเปลี่ยนเป็นความเสียวซ่านทันทีเทื่อคนตัวสูงขยับแก่นกายเข้าออกเร็วขึ้น และดูดเลียที่ยอดอกที่ชูชันของเขา
"อ๊ะ อ๊ะ พี่คุณ ตรงนั้น อ๊ะ" นิชคุณขยับสะโพกถี่ย้ำที่จุดกระสันทันทีที่คนตัวเล็กครางลั่นออกมา สะโพกหนาขยับรัว เร็ว ถี่ย้ำจนคนตัวเล็กหายใจแทบไม่ทันจนทนแทบไม่ไหว
"อ่ะ พี่ ชอบ อ่ะ อูยอง" อูยองเบิกตากว้างก่อนที่น้ำตาจะไหลออกมาด้วยความดีใจ ก่อนจะขยับสะโพกสวนกับสะโพกหนาของคนตัวสูง
"ผมรักพี่คุณ อ่ะ ผมจะเสร็จแล้ว อ๊ะ อ๊ะ" คนตัวสูงให้มือล็อคเอวคนตัวเล็กแน่น ก่อนขยับสะโพกหนาให้รัวเร็ว ถี่ ย้ำที่จุดเสียวซ้ำ มือหนาละไปกอบกุมแก่นกายเล็กที่มีน้ำใสไหลออกมาจากส่วนปลายขยับรูดรั้งรับกับจังหวะของสะโพกก่อนที่จะครางต่ำ กระตุกเกร็งปลดปล่อยน้ำรักเข้าไปในตัวของคนตัวเล็ก เช่นเดียวกับอูยองที่กระตุกเกร็งแล้วปลดน้ำรักจนเลอะหน้าท้องแกร่ง
"อื้ม อ่าาา"
"อ๊ะ อ๊ะ อ๊าาาา" นิชคุณทิ้งตัวลงข้างๆตัวเล็กหลังจากปลดปล่อยออกมาโดยที่ยังไม่ถอนแก่นกายออก อูยองนอนหอบหายใจก่อนจะหันไปมองคนตัวสูงที่กลับไปหลับไร้สติอีกครั้ง ก่อนจะถอนตัวออกมาจากแก่นกายหนาด้วยความเจ็บ และจัดการใส่เสื้อผ้าให้ตัวเองและร่างสูง
"อ๊ะ อ๊ะ" อูยองบิดตัวเร่าเมื่อมือหนารูดรั้งแก่นกายของตัวเองก่อนจะคว้าคอของร่างสูงมาจูบแบบดูดดื่ม ร่างสูงละจากริมฝีปากบางก่อนจะเคลื่อนลงมาระหว่างขาของคนตัวเล็กใช้มือกอบกุมแก่นกายร้อนไว้ก่อนจะใช้โพรงปากเข้าครอบครองแก่นกายของคนตัวเล็ก ดูดดึง รูดรั้งขึ้นลงด้วยความเร็ว
"อ๊ะ พี่คุณ อ๊ะ" อูยองใช้มือขยุ้มไปที่ผมหนาของคนตัวสูงกดให้ปากหนาครอบครองแก่นกายเขาลึกขึ้นกว่าเดิมก่อนจะกระตุกเกร็งปลดปล่อยน้ำรักออกมา นิชคุณกลืนกินน้ำรักของคนตัวเล็กลงไปหมดแบบไม่นึกรังเกียจก่อนจะแยกขาเรียวให้กว้างขึ้นและสอดนิ้วเข้าไปในช่องทางร้อนที่ปรากฎอยู่ตรงหน้าเขา
"อ่ะ อ๊ะ"
"อื้ม" นิชคุณครางต่ำในลำคอเมื่อช่องทางร้อนตอดรัดนิ้วเขาถี่ยิบก่อนจะขยับนิ้วเข้าออกในช่องทางร้อน ควานหาจุดเสียวกระสันที่จะทำให้คนตัวเล็กมีความสุข
"อ๊ะ อ๊ะ พี่คุณ มัน อ๊ะ" อูยองครางลั่นทันทีที่คนตัวสูงกดนิ้วเข้ามาโดนจุดเสียวกระสัน นิชคุณที่เห็นคนตัวเล็กเพลินเพลินไปกับสิ่งที่เขาชักนำจนพร้อมจะรับแก่นกายของเขาก็ถอดนิ้วออกและจับแก่นกายที่แข็งขืนของตัวเองสอดเข้าไปที่ช่องทางด้านหลังของคนตัวเล็ก
"อ่ะ เจ็บ ผมเจ็บ"
"ทนหน่อยนะ" นิชคุณจูบซับน้ำตาให้คนตัวเล็กก่อนจะดันแก่นกายเขาไปทีเดียวมิดทันที
"อ๊าาาา" อูยองกรีดร้องที่คนตัวสูงดันแก่นกายเข้ามารวดเดียว เขาทั้งจุกและเจ็บจนเหมือนร่างกายจะฉีกขาดยังไม่ทันหายเจ็บดีคนตัวสูงก็ขยับแก่นกายเข้าออกทันที อูยองบิดตัวด้วยความเจ็บ ก่อนที่ความเจ็บจะหายไปเปลี่ยนเป็นความเสียวซ่านทันทีเทื่อคนตัวสูงขยับแก่นกายเข้าออกเร็วขึ้น และดูดเลียที่ยอดอกที่ชูชันของเขา
"อ๊ะ อ๊ะ พี่คุณ ตรงนั้น อ๊ะ" นิชคุณขยับสะโพกถี่ย้ำที่จุดกระสันทันทีที่คนตัวเล็กครางลั่นออกมา สะโพกหนาขยับรัว เร็ว ถี่ย้ำจนคนตัวเล็กหายใจแทบไม่ทันจนทนแทบไม่ไหว
"อ่ะ พี่ ชอบ อ่ะ อูยอง" อูยองเบิกตากว้างก่อนที่น้ำตาจะไหลออกมาด้วยความดีใจ ก่อนจะขยับสะโพกสวนกับสะโพกหนาของคนตัวสูง
"ผมรักพี่คุณ อ่ะ ผมจะเสร็จแล้ว อ๊ะ อ๊ะ" คนตัวสูงให้มือล็อคเอวคนตัวเล็กแน่น ก่อนขยับสะโพกหนาให้รัวเร็ว ถี่ ย้ำที่จุดเสียวซ้ำ มือหนาละไปกอบกุมแก่นกายเล็กที่มีน้ำใสไหลออกมาจากส่วนปลายขยับรูดรั้งรับกับจังหวะของสะโพกก่อนที่จะครางต่ำ กระตุกเกร็งปลดปล่อยน้ำรักเข้าไปในตัวของคนตัวเล็ก เช่นเดียวกับอูยองที่กระตุกเกร็งแล้วปลดน้ำรักจนเลอะหน้าท้องแกร่ง
"อื้ม อ่าาา"
"อ๊ะ อ๊ะ อ๊าาาา" นิชคุณทิ้งตัวลงข้างๆตัวเล็กหลังจากปลดปล่อยออกมาโดยที่ยังไม่ถอนแก่นกายออก อูยองนอนหอบหายใจก่อนจะหันไปมองคนตัวสูงที่กลับไปหลับไร้สติอีกครั้ง ก่อนจะถอนตัวออกมาจากแก่นกายหนาด้วยความเจ็บ และจัดการใส่เสื้อผ้าให้ตัวเองและร่างสูง
NC รักข้ามเผ่าพันธุ์ ตอนที่ 10
ก่อนที่มือหนาจะเลื่อนมาลูบไล้หน้าท้องแบนราบของคนตัวบาง ก่อนจะเลื่อนขึ้นไปที่ยอดอกที่ล่อตาล่อใจ
"อ่ะ อื้มม แทคตรงนี้ ไม่ต้องทา อ่า" มินจุนที่เสียววาบไปทั้งร่างกายทันทีที่คนตัวสูงสัมผัสยอดอกของตัวเอง นี่ไม่ได้อยู่ในขั้นตอนการทาครีมสักนิด ก่อนที่จะโดนคนตัวสูงพลิกตัวลงไปนอนบนเตียงและอีกคนก็ขึ้นคร่อมเขาไว้ทันที
"แทครักมินจุนนะ รักมากที่สุด" ยังไม่ทันที่มินจุนจะตอบอะไรก็โดนริมฝีปากของคนตัวสูงประกบไว้ทันที ปากหนาบดจูบคลอเคลียให้อีกคนได้ใจสั่นเล่น ก่อนจะใช้ปลายจมูกโด่งไล้ไปที่แก้มใสที่ขึ้นสีระเรื่อน่าสัมผัส และวกกลับมาที่ริมฝีปากอิ่มที่เผยอรอเขาอยู่อีกครั้ง ลิ้นชื้นสอดเข้าไปในปากอิ่มกวาดต้อนเก็บเกี่ยวความหวานในโพรงปากก่อนจะเกี่ยวกระหวัดกับลิ้นร้อนที่กำลังจะถอยหนี
"อื้ม อ่าาา" มินจุนครางออกมาเมื่อคนตัวสูงถอนรีมฝีปากออก ก่อนจะรีบโกยอากาศเข้าปอดเป็นการใหญ่ จูบเมื่อกี้ทำเขาแทบหมดพลัง ยังไม่ทันที่จะหายใจได้ปกติความเสียวก็แล่นไปทั่วร่างเมื่อคนตัวสูงไม่ปล่อยให้เวลาเสียเปล่า ก้มลงไปดูดเลียยอดอกที่ชูชันของเขาเหมือนเจอขนมหวานที่ถูกใจ
"อ๊ะ อ๊ะ ทะ..แทค อ๊ะ" มินจุนครางกระเส่าเมื่อคนตัวสูงเอาแต่เลีย ขบเม้นยอดอก ส่วนมืออีกข้างก็บดขยี้ยอดอกอีกข้างที่ว่างอยู่สร้างความเสียวซ่านให้กับมินจุนเป็นอย่างมาก แทคยอนละจากยอดอกของมินจุนกดจูบขบเม้นสร้างรอยรักสีหวานไปทั่วทุกที่ที่ริมฝีปากหนาลากผ่าน
"มินจุนเป็นของแทค ของแทคคนเดียวเท่านั้น เข้าใจมั้ย"
"อะ อื้ม เข้าใจ เข้าใจแล้ว อ๊าา!" มินจุนครางลั่นทันทีที่มือหนาเลื่อนเข้าไปในกางเกงและกอบกุมแก่นกายที่เปลี่ยนแปลงเพราะแรงอารมณ์ แทคยอนที่เห็นคนรักตัวเองครางด้วยความเสียวก็ขยำแก่นกายอีกคนแรงๆก่อนจะถอดกางเกงที่เกะกะออกโยนทิ้งไป มือหน้าจับแก่นกายของคนตัวบางรูดขึ้นลงตามความยาวด้วยความเร็วสร้างความเสียวกระสันให้กับมินจุนเป็นอย่างมากจนควบคุมเสียงครางไว้ไม่อยู่
"แทค อ่ะ เร็ว เร็วอีก" แทคยอนมองคนรักของตัวเองที่กัดปากกั้นเสียงคราง บิดตัวเพราะความเสียวที่เขาเป็นคนมอบให้ก่อนจะกลืนน้ำลายตัวเอง เขาชอบทุกอย่างในตัวมินจุนแต่ชอบที่สุดก็ตอนที่อีกคนควรครางอยู่ใต้ร่างเขานี่แหละ แทคยอนดูดเลียยอดอกสีทับทิมก่อนจะขยับมือรูดรั้งแก่นกายร่างบางด้วยจังหวะที่เร็วขึ้นทำให้มินจุนครางออกมาไม่เป็นศัพท์ เสียว เสียวจนแทบขาดใจ
"จะ ไม่ไหวแล้ว จะเสร็จแล้วแทค อ๊ะ อ๊ะ ทะ...แทค อ๊าาาา!" มินจุนครางลั่นก่อนจะปลดปล่อยน้ำรักสีขุ่นออกมาเต็มฝ่ามือหนา หอบหายใจด้วยความเหนื่อยเขาห่างหายจากเรื่องแบบนี้ไปตั้งแต่จากกับแทคยอนแค่นี้เขาก็เหนื่อยจะตายอยู่แล้ว
"อ๊ะ! อื้มม" มินจุนครางทันทีที่คนตัวสูงสอดนิ้วที่ชุ่มไปด้วยน้ำรักของเขาเข้าที่ช่องทางด้านหลัง เจ็บ
"อื้มม แน่นจัง"
"ไอ้ บ้าแทค อ๊ะ อ๊ะ" มินจุนตีป้าปไปที่ไหล่ของคนตัวสูงที่พูดอะไรน่าอายออกมาก่อนจะครางด้วยความเสียวเพราะนิ้วที่สอดเพิ่มเข้ามากำลังความไปทั่วผนังอ่อนนุ่ม
"อ๊าาา ตรงนั้น แทค อ๊ะ"
"อื้มม ตรงนี้สินะ" แทคยอนกดนิ้วเข้าไปย้ำๆที่จุดเสียวกระสันทันทีที่ได้ยินเสียงครางลั่นจากคนใต้ร่าง ช่องทางร้อนตอดรัดนิ้วเขาจนแทบจะทนไม่ไหว เมื่อคิดว่าสิ่งที่ช่องทางร้อนบีบรัดอยู่นี้ไม่ใช่นิ้วแต่เป็นแก่นกายของเขาก็ยิ่งปวดหนึบไปที่ช่วงร่าง มืออีกข้างที่ว่างก็กอบกุมไปที่แก่นกายของคนใต้ร่างเพื่อเพิ่มความเสียวให้กับอีกคน เมื่อเห็นว่าช่องทางร้อนพร้อมสำหรับสิ่งแปลกปลอมแล้วก็ถอดนิ้วออกและแทนที่ด้วยอะไรที่ใหญ่กว่า
"อ๊าา เจ็บ ฮึก แทคเจ็บ"
"อย่าเกร็งนะคนดี" แทคยอนจูบซับน้ำตาให้ร่างบางก่อนจะก้มไปดูดเลียที่ยอดอกสีสวยและรูดรั้งแก่นกายร่างบางให้เสียวกระสัน
"อ่าาา ตอดรัดดีจังเลยนะ" แทคยอนแซวคนใต้ร่างทันทีที่สอนแก่นกายเข้ามาในช่องทางร้องจนมิด มินจุนปรับลมหายใจให้คงที่ก่อนจะครางกระเส่าออกมาเมื่อคนตัวสูงขยับแก่นกายเข้าออก
"อ๊ะ อ๊ะ อ๊ะ"
"อื้ม อ่า" แทคยอนครางต่ำเมื่อช่องทางร้อนตอดรัดถี่กระชั้น ก่อนจะเร่งจังหวะขยับแก่นกายให้เร็วขึ้นไปอีก
"แทค อ่ะ แทค อ่า" เสียงครางหวานเรียกชื่อเขาจากคนใต้ร่างทำให้ความอดทนเขาขาดผึง กระแทกแก่นกายถี่ รัวเข้าออกในช่องทางด้านหลัง เสียงครางและเสียงเนื้อกระทบกันดังลั่นไปทั่วห้อง ดวงตาของแทคยองเปลี่ยนเป็นสีเงินยวงก่อนจะขบเม้นไปตามร่างกายของร่างบาง ตรีตราจองไปทุกที่
"อ๊าา แทค ตรงนั้น อ๊ะ อ๊ะ อ๊ะ" ทันทีที่ได้ยินเสียงครางลั่นจากคนใต้ร่างแทคยอนขยับสะโพกกระแทกกระทั้นไปที่จุดเสียวกระสัน ถี่ เร็ว และเน้นย้ำจนร่างบางบิดเร่าไปทั้งตัวด้วยความเสียวแทบจะปลดปล่อยออกมาทันที แทคยอนที่เห็นร่างบางใกล้จะถึงจุดสูงสุดก็หยุดขยับสะโพกและแช่ค้างไว้แบบนั้น
"อ่ะ แทค อย่าแกล้งสิ" มินจุนบิดตัวด้วยความทรมานเขากำลังจะเสร็จแต่คนตัวสูงก็ดันมาแกล้งเขา แทคยอนช้อนตัวร่างบางให้มานั่งคร่อมบนตักเขาก่อนจะขบเม้นซอกคอขาว ไล่ไปตามหลาดไล่สวยงามและยอดอกสีทับทิม
"อื้มม"
"ขยับสิครับคนดี" แทคยอนบอกก่อนจะมองไปที่ใบหน้าหวานที่แดงก่ำ ตาปรือเพราะแรงอารมณ์ ริมฝีปากบวมเจ่อ ก่อนจะประครองสะโพกของคนรักให้ขยับขึ้นลงตามจังหวะที่เขาเป็นคนชักนำ
"อ่ะ มัน อ่ะ ลึกไป อ่า" มินจุนครางออกมาเมื่อแก่นกายของคนตัวสูงสอดลึกเข้าไปกว่าเดิม
"อ่าา ดีมากครับ ขยับแบบนั้นแหละ อ่า เร็วอีกนิด" แทคยอนครางต่ำก่อนจะชักนำให้สะโพกสอบของร่างบางขยับให้เร็วขึ้นและปล่อยให้ร่างบางเป็นคนคุมจังหวะเอง มินจุนขยับสะโพกขึ้นลงด้วยความเร็วเพราะความเสียว ก่อนจะเสียวจนครางออกมาเมื่อคนตัวสูงขยับสะโพกสวนเข้ามา
"อ๊าาา"
"เร็วอีกนิดมินจุน แทคไม่ไหวแล้ว" แทคยอนบอกร่างบางก่อนจะขยับสะโพกเข้าไปแบบถี่กระชั้น ท่านี้ทำให้ช่องทางร้อนตอดรัดเขาถี่มากขึ้น ก้มลงดูดเม้นยอดอกสวย มือหนาก็ยื่นไปกอบกุมแก่นกายของร่างบางก่อนจะขยับให้รับจังหวะกับสะโพก
"อ๊ะ แทค อ๊ะ จะเสร็จแล้ว อ๊ะ อ๊ะ" มินจุนที่โดนปลุกเร้าทุกทางบิดตัวด้วยความเสียว เชิดหน้าครางเสียงกระเส่าเมื่อจะถึงจุดสุดยอด แทคยอนที่เห็นปฏิกิริยาของคนรักก็ขยับสะโพก ถี่ รัว เร็วแรงพร้อมกอบกุมแก่นกายของคนรักไปพร้อมกัน
"อ๊ะ อ๊ะ แทค อ๊ะ อ๊ะ อ๊ะ อ๊าาาาา"
"อ๊ะ อ่า อื้มม"
เสียงครางกระเส่าของทั้งคู่ดังออกมาพร้อมกันก่อนทั้งคู่จะกระตุกเกร็งและปลดปล่อยน้ำรักออกมา มินจุนหอบหายใจที่ก่อนจะซบลงไปที่ไหล่ของคนตัวสูงและตีป้าบลงไป
"ให้ทาครีมเฉยๆนะเว้ยย"
แทคยอนยอนเราะก่อนจะลูบไปที่ผมสีน้ำตาลนุ่มของคนรัก
"ก็ไม่เห็นห้ามนิ เห็นเอาแต่ร้อง อิ๊อ๊ะ อิ๊อ๊ะ"
"ไอ้แทค ไอ้บ้า แล้วนี่อ่ะเอาออกไปได้แล้ว" มินจุนโวยวายที่แทคยอนยังไม่ถอนแก่นกายออกไปจากร่างกายของตนเอง
"ไม่ แทคจะทำจนกว่าจะหมดแรงกันไปข้างนึงเลย"
"ไม่เอานะแทค มินเหนื่อยแล้ว ไม่เอาแล้ว อ๊ะ" มินจุนครางทันทีที่คนตัวสูงขยับแก่นกายอีกครั้งนึง เขาหมดแรงแล้วนะ
"บอกว่าไม่เอาแล้วไงอ๊ะ อ๊ะ อ๊ะ" เสียงเอ่ยห้ามก็กลายเป็นเสียงครางหวานดังลั่นห้องโดยไม่มีท่าทีว่าจะหยุด
"อ่ะ อื้มม แทคตรงนี้ ไม่ต้องทา อ่า" มินจุนที่เสียววาบไปทั้งร่างกายทันทีที่คนตัวสูงสัมผัสยอดอกของตัวเอง นี่ไม่ได้อยู่ในขั้นตอนการทาครีมสักนิด ก่อนที่จะโดนคนตัวสูงพลิกตัวลงไปนอนบนเตียงและอีกคนก็ขึ้นคร่อมเขาไว้ทันที
"แทครักมินจุนนะ รักมากที่สุด" ยังไม่ทันที่มินจุนจะตอบอะไรก็โดนริมฝีปากของคนตัวสูงประกบไว้ทันที ปากหนาบดจูบคลอเคลียให้อีกคนได้ใจสั่นเล่น ก่อนจะใช้ปลายจมูกโด่งไล้ไปที่แก้มใสที่ขึ้นสีระเรื่อน่าสัมผัส และวกกลับมาที่ริมฝีปากอิ่มที่เผยอรอเขาอยู่อีกครั้ง ลิ้นชื้นสอดเข้าไปในปากอิ่มกวาดต้อนเก็บเกี่ยวความหวานในโพรงปากก่อนจะเกี่ยวกระหวัดกับลิ้นร้อนที่กำลังจะถอยหนี
"อื้ม อ่าาา" มินจุนครางออกมาเมื่อคนตัวสูงถอนรีมฝีปากออก ก่อนจะรีบโกยอากาศเข้าปอดเป็นการใหญ่ จูบเมื่อกี้ทำเขาแทบหมดพลัง ยังไม่ทันที่จะหายใจได้ปกติความเสียวก็แล่นไปทั่วร่างเมื่อคนตัวสูงไม่ปล่อยให้เวลาเสียเปล่า ก้มลงไปดูดเลียยอดอกที่ชูชันของเขาเหมือนเจอขนมหวานที่ถูกใจ
"อ๊ะ อ๊ะ ทะ..แทค อ๊ะ" มินจุนครางกระเส่าเมื่อคนตัวสูงเอาแต่เลีย ขบเม้นยอดอก ส่วนมืออีกข้างก็บดขยี้ยอดอกอีกข้างที่ว่างอยู่สร้างความเสียวซ่านให้กับมินจุนเป็นอย่างมาก แทคยอนละจากยอดอกของมินจุนกดจูบขบเม้นสร้างรอยรักสีหวานไปทั่วทุกที่ที่ริมฝีปากหนาลากผ่าน
"มินจุนเป็นของแทค ของแทคคนเดียวเท่านั้น เข้าใจมั้ย"
"อะ อื้ม เข้าใจ เข้าใจแล้ว อ๊าา!" มินจุนครางลั่นทันทีที่มือหนาเลื่อนเข้าไปในกางเกงและกอบกุมแก่นกายที่เปลี่ยนแปลงเพราะแรงอารมณ์ แทคยอนที่เห็นคนรักตัวเองครางด้วยความเสียวก็ขยำแก่นกายอีกคนแรงๆก่อนจะถอดกางเกงที่เกะกะออกโยนทิ้งไป มือหน้าจับแก่นกายของคนตัวบางรูดขึ้นลงตามความยาวด้วยความเร็วสร้างความเสียวกระสันให้กับมินจุนเป็นอย่างมากจนควบคุมเสียงครางไว้ไม่อยู่
"แทค อ่ะ เร็ว เร็วอีก" แทคยอนมองคนรักของตัวเองที่กัดปากกั้นเสียงคราง บิดตัวเพราะความเสียวที่เขาเป็นคนมอบให้ก่อนจะกลืนน้ำลายตัวเอง เขาชอบทุกอย่างในตัวมินจุนแต่ชอบที่สุดก็ตอนที่อีกคนควรครางอยู่ใต้ร่างเขานี่แหละ แทคยอนดูดเลียยอดอกสีทับทิมก่อนจะขยับมือรูดรั้งแก่นกายร่างบางด้วยจังหวะที่เร็วขึ้นทำให้มินจุนครางออกมาไม่เป็นศัพท์ เสียว เสียวจนแทบขาดใจ
"จะ ไม่ไหวแล้ว จะเสร็จแล้วแทค อ๊ะ อ๊ะ ทะ...แทค อ๊าาาา!" มินจุนครางลั่นก่อนจะปลดปล่อยน้ำรักสีขุ่นออกมาเต็มฝ่ามือหนา หอบหายใจด้วยความเหนื่อยเขาห่างหายจากเรื่องแบบนี้ไปตั้งแต่จากกับแทคยอนแค่นี้เขาก็เหนื่อยจะตายอยู่แล้ว
"อ๊ะ! อื้มม" มินจุนครางทันทีที่คนตัวสูงสอดนิ้วที่ชุ่มไปด้วยน้ำรักของเขาเข้าที่ช่องทางด้านหลัง เจ็บ
"อื้มม แน่นจัง"
"ไอ้ บ้าแทค อ๊ะ อ๊ะ" มินจุนตีป้าปไปที่ไหล่ของคนตัวสูงที่พูดอะไรน่าอายออกมาก่อนจะครางด้วยความเสียวเพราะนิ้วที่สอดเพิ่มเข้ามากำลังความไปทั่วผนังอ่อนนุ่ม
"อ๊าาา ตรงนั้น แทค อ๊ะ"
"อื้มม ตรงนี้สินะ" แทคยอนกดนิ้วเข้าไปย้ำๆที่จุดเสียวกระสันทันทีที่ได้ยินเสียงครางลั่นจากคนใต้ร่าง ช่องทางร้อนตอดรัดนิ้วเขาจนแทบจะทนไม่ไหว เมื่อคิดว่าสิ่งที่ช่องทางร้อนบีบรัดอยู่นี้ไม่ใช่นิ้วแต่เป็นแก่นกายของเขาก็ยิ่งปวดหนึบไปที่ช่วงร่าง มืออีกข้างที่ว่างก็กอบกุมไปที่แก่นกายของคนใต้ร่างเพื่อเพิ่มความเสียวให้กับอีกคน เมื่อเห็นว่าช่องทางร้อนพร้อมสำหรับสิ่งแปลกปลอมแล้วก็ถอดนิ้วออกและแทนที่ด้วยอะไรที่ใหญ่กว่า
"อ๊าา เจ็บ ฮึก แทคเจ็บ"
"อย่าเกร็งนะคนดี" แทคยอนจูบซับน้ำตาให้ร่างบางก่อนจะก้มไปดูดเลียที่ยอดอกสีสวยและรูดรั้งแก่นกายร่างบางให้เสียวกระสัน
"อ่าาา ตอดรัดดีจังเลยนะ" แทคยอนแซวคนใต้ร่างทันทีที่สอนแก่นกายเข้ามาในช่องทางร้องจนมิด มินจุนปรับลมหายใจให้คงที่ก่อนจะครางกระเส่าออกมาเมื่อคนตัวสูงขยับแก่นกายเข้าออก
"อ๊ะ อ๊ะ อ๊ะ"
"อื้ม อ่า" แทคยอนครางต่ำเมื่อช่องทางร้อนตอดรัดถี่กระชั้น ก่อนจะเร่งจังหวะขยับแก่นกายให้เร็วขึ้นไปอีก
"แทค อ่ะ แทค อ่า" เสียงครางหวานเรียกชื่อเขาจากคนใต้ร่างทำให้ความอดทนเขาขาดผึง กระแทกแก่นกายถี่ รัวเข้าออกในช่องทางด้านหลัง เสียงครางและเสียงเนื้อกระทบกันดังลั่นไปทั่วห้อง ดวงตาของแทคยองเปลี่ยนเป็นสีเงินยวงก่อนจะขบเม้นไปตามร่างกายของร่างบาง ตรีตราจองไปทุกที่
"อ๊าา แทค ตรงนั้น อ๊ะ อ๊ะ อ๊ะ" ทันทีที่ได้ยินเสียงครางลั่นจากคนใต้ร่างแทคยอนขยับสะโพกกระแทกกระทั้นไปที่จุดเสียวกระสัน ถี่ เร็ว และเน้นย้ำจนร่างบางบิดเร่าไปทั้งตัวด้วยความเสียวแทบจะปลดปล่อยออกมาทันที แทคยอนที่เห็นร่างบางใกล้จะถึงจุดสูงสุดก็หยุดขยับสะโพกและแช่ค้างไว้แบบนั้น
"อ่ะ แทค อย่าแกล้งสิ" มินจุนบิดตัวด้วยความทรมานเขากำลังจะเสร็จแต่คนตัวสูงก็ดันมาแกล้งเขา แทคยอนช้อนตัวร่างบางให้มานั่งคร่อมบนตักเขาก่อนจะขบเม้นซอกคอขาว ไล่ไปตามหลาดไล่สวยงามและยอดอกสีทับทิม
"อื้มม"
"ขยับสิครับคนดี" แทคยอนบอกก่อนจะมองไปที่ใบหน้าหวานที่แดงก่ำ ตาปรือเพราะแรงอารมณ์ ริมฝีปากบวมเจ่อ ก่อนจะประครองสะโพกของคนรักให้ขยับขึ้นลงตามจังหวะที่เขาเป็นคนชักนำ
"อ่ะ มัน อ่ะ ลึกไป อ่า" มินจุนครางออกมาเมื่อแก่นกายของคนตัวสูงสอดลึกเข้าไปกว่าเดิม
"อ่าา ดีมากครับ ขยับแบบนั้นแหละ อ่า เร็วอีกนิด" แทคยอนครางต่ำก่อนจะชักนำให้สะโพกสอบของร่างบางขยับให้เร็วขึ้นและปล่อยให้ร่างบางเป็นคนคุมจังหวะเอง มินจุนขยับสะโพกขึ้นลงด้วยความเร็วเพราะความเสียว ก่อนจะเสียวจนครางออกมาเมื่อคนตัวสูงขยับสะโพกสวนเข้ามา
"อ๊าาา"
"เร็วอีกนิดมินจุน แทคไม่ไหวแล้ว" แทคยอนบอกร่างบางก่อนจะขยับสะโพกเข้าไปแบบถี่กระชั้น ท่านี้ทำให้ช่องทางร้อนตอดรัดเขาถี่มากขึ้น ก้มลงดูดเม้นยอดอกสวย มือหนาก็ยื่นไปกอบกุมแก่นกายของร่างบางก่อนจะขยับให้รับจังหวะกับสะโพก
"อ๊ะ แทค อ๊ะ จะเสร็จแล้ว อ๊ะ อ๊ะ" มินจุนที่โดนปลุกเร้าทุกทางบิดตัวด้วยความเสียว เชิดหน้าครางเสียงกระเส่าเมื่อจะถึงจุดสุดยอด แทคยอนที่เห็นปฏิกิริยาของคนรักก็ขยับสะโพก ถี่ รัว เร็วแรงพร้อมกอบกุมแก่นกายของคนรักไปพร้อมกัน
"อ๊ะ อ๊ะ แทค อ๊ะ อ๊ะ อ๊ะ อ๊าาาาา"
"อ๊ะ อ่า อื้มม"
เสียงครางกระเส่าของทั้งคู่ดังออกมาพร้อมกันก่อนทั้งคู่จะกระตุกเกร็งและปลดปล่อยน้ำรักออกมา มินจุนหอบหายใจที่ก่อนจะซบลงไปที่ไหล่ของคนตัวสูงและตีป้าบลงไป
"ให้ทาครีมเฉยๆนะเว้ยย"
แทคยอนยอนเราะก่อนจะลูบไปที่ผมสีน้ำตาลนุ่มของคนรัก
"ก็ไม่เห็นห้ามนิ เห็นเอาแต่ร้อง อิ๊อ๊ะ อิ๊อ๊ะ"
"ไอ้แทค ไอ้บ้า แล้วนี่อ่ะเอาออกไปได้แล้ว" มินจุนโวยวายที่แทคยอนยังไม่ถอนแก่นกายออกไปจากร่างกายของตนเอง
"ไม่ แทคจะทำจนกว่าจะหมดแรงกันไปข้างนึงเลย"
"ไม่เอานะแทค มินเหนื่อยแล้ว ไม่เอาแล้ว อ๊ะ" มินจุนครางทันทีที่คนตัวสูงขยับแก่นกายอีกครั้งนึง เขาหมดแรงแล้วนะ
"บอกว่าไม่เอาแล้วไงอ๊ะ อ๊ะ อ๊ะ" เสียงเอ่ยห้ามก็กลายเป็นเสียงครางหวานดังลั่นห้องโดยไม่มีท่าทีว่าจะหยุด
สมัครสมาชิก:
บทความ (Atom)